Czterolatki

CZTEROLATKI

 

 

Cykl tematyczny:  POLSKA TO MÓJ DOM.

 

Drodzy Rodzice. Dzisiejsze propozycje zajęć związane są z przygotowaniem dziecka do obchodów Święta flagi. Mają też na celu rozbudzanie w dziecku patriotyzmu, miłości do ojczyzny. Ponieważ jest to temat bardzo ważny, a zadań do realizacji jest sporo, bardzo prosimy uwzględnić przerwy w dogodnych dla Państwa i dziecka  momentach. Można też realizować ten temat przez kilka kolejnych dni.

 

Cykl tematyczny: POLSKA TO MÓJ DOM

 

Poniedziałek  4.05.2020r.

Jak powstała Warszawa?

Propozycje do zrealizowania z dzieckiem w domu:

  • „Jestem Polakiem” – piosenka

Na dobry początek prosimy, uruchomić  link https://www.youtube.com/watch?v=plug6OIrxRM z piosenką „Jestem Polakiem”.  Prosimy o wysłuchanie piosenki.

Następnie prosimy o zadanie pytania:

–     Jakie miasta odwiedziliśmy w piosence? (Zakopane, Kraków, Warszawa, Toruń, Gdańsk)

Teraz możecie „wsiąść do pociągu”. Jeszcze raz uruchamiamy piosenkę „jedziemy” pociągiem (poruszamy się po pokoju) w momencie kiedy usłyszymy nazwę miasta, zatrzymujemy się i rozglądamy.

Po zabawie z piosenką, jeżeli mają Państwo w domu atlas Polski, proponujemy pokazać dziecku te miasta na mapie Polski, odszukajcie również naszą Zieloną Górę, można pokazać też inne znane dziecku miejsca w których były lub w których mieszkają bliscy.

Teraz skupimy się na Warszawie. Jeszcze raz pokazujemy to miasto i proponujemy wysłuchanie legendy o powstaniu Warszawy.

  • „Jak powstała Warszawa?” – formułowanie odpowiedzi na pytanie na podstawie legendy Wars i Sawa.

Wars i Sawa

Joanna Kończak

Gdy rybak Wars wypłynął na połów, zobaczył w rzece dziwną, wielką rybę. Z ciekawości podpłynął bliżej. To nie była ryba, ale syrena. Miała ciało pięknej dziewczyny i rybi ogon. Nazywała się Sawa. Wars zakochał się w syrenie, a ona w nim. Syrena nie chciała dłużej żyć w rzece. W magiczny sposób ogon Sawy odmienił się w ludzkie nogi. Szczęśliwa para zamieszkała w chacie nad Wisłą. Pewnego razu zapukał do nich gość. To był książę Ziemomysł, który zgubił się na polowaniu. Wars i Sawa nie wiedzieli, jak ważna osoba do nich trafiła. Z dobroci przyjęli wędrowca pod dach, nakarmili i przenocowali. Książę wyznał potem, kim jest. Podziękował szczerze za pomoc i powiedział: „Ziemie te na zawsze Warszowe zostaną”. Warszawa zyskała więc swoją nazwę, by wszyscy pamiętali o dobrym sercu Warsa i Sawy.

Następnie można zadać pytania do treści legendy:

–       Co zobaczył rybak, gdy wypłynął na połów?

–       Co się okazało, gdy podpłynął bliżej?

–       Jak wyglądała syrena?

–       Jak miała na imię?

–       Co się stało, gdy rybak i syrena zakochali się w sobie?

–       Gdzie zamieszkała szczęśliwa para?

–       Kto pewnego dnia zapukał do ich chaty?

–       Wars i Sawa nie wiedzieli, że ten człowiek to książę. Jak go przyjęli?

–       Jak odwdzięczył się książę gospodarzom?

–       Od czego Warszawa uzyskała swą nazwę?

 

  • Prezentowanie herbu Warszawy.

Teraz mogą Państwo powiedzieć dziecku że, Syrenka została symbolem Warszawy i znajduje się w herbie tego miasta.

Wspólnie odszukajcie w Internecie, książkach lub innych źródłach  ilustrację przedstawiającą herb Warszawy i omówcie go z dzieckiem.

Można również przypomnieć dziecku, że Warszawa to stolica Polski, czyli najważniejsze miasto w państwie, siedziba władz kraju (prezydenta, premiera, najważniejszych urzędów).

 

  • „Spacer po Warszawie” –  wirtualny spacer.

Korzystając z linku https://www.youtube.com/watch?v=4VepDrHH4bI możecie Państwo  pokazać dziecku Warszawę.  Jeśli posiadacie Państwo zdjęcia z Warszawy lub album o Warszawie, można go również wykorzystać.

 

  • „Warszawska Syrenka”– wykonanie pomnika z plasteliny.

Korzystając ze zdjęcia https://www.tes.com/lessons/MfIvZRYPicRDXQ/wirtualna-wycieczka-po-stolicy-polski pokazujemy i omawiamy Pomnik Syrenki:  postument, postać kobiety z ogonem ryby, miecz, w prawej ręce, tarcza trzymana przy piersi, informujemy dziecko, że ten pomnik stoi w Warszawie nad Wisłą. Na tarczy Syrenki widnieje orzeł w koronie i napis Warszawa.

Kolejnym krokiem będzie próba wykonania syrenki z plasteliny.

Jednocześnie z dzieckiem lepicie z plasteliny poszczególne części pomnika:  postument, postać kobiety z ogonem ryby, miecz, który dołączą do uniesionej prawej ręki, tarczę, którą dokleją do lewej ręki trzymanej przy piersi. Następnie wszystkie części łączycie ze sobą.

 

Miłej zabawy!

 

Opracowanie zadań zgodne z podstawą programową wychowania przedszkolnego: Katarzyna Kiljan, Beata Chmielewska na podstawie materiałów dydaktycznych cyklu wydawniczego Plac zabaw WSiP, Czterolatek, pomysłów własnych oraz  materiałów pochodzących ze stron internetowych:

https://www.youtube.com/watch?v=plug6OIrxRM

https://www.youtube.com/watch?v=4VepDrHH4bI

https://www.tes.com/lessons/MfIvZRYPicRDXQ/wirtualna-wycieczka-po-stolicy-polski

 

Poniedziałek  4.05.2020r.

Jak powstała Warszawa?

Propozycje do zrealizowania z dzieckiem w domu:

  • „Jestem Polakiem” – piosenka

Na dobry początek prosimy, uruchomić  link https://www.youtube.com/watch?v=plug6OIrxRM z piosenką „Jestem Polakiem”.  Prosimy o wysłuchanie piosenki.

Następnie prosimy o zadanie pytania:

–     Jakie miasta odwiedziliśmy w piosence? (Zakopane, Kraków, Warszawa, Toruń, Gdańsk)

Teraz możecie „wsiąść do pociągu”. Jeszcze raz uruchamiamy piosenkę „jedziemy” pociągiem (poruszamy się po pokoju) w momencie kiedy usłyszymy nazwę miasta, zatrzymujemy się i rozglądamy.

Po zabawie z piosenką, jeżeli mają Państwo w domu atlas Polski, proponujemy pokazać dziecku te miasta na mapie Polski, odszukajcie również naszą Zieloną Górę, można pokazać też inne znane dziecku miejsca w których były lub w których mieszkają bliscy.

Teraz skupimy się na Warszawie. Jeszcze raz pokazujemy to miasto i proponujemy wysłuchanie legendy o powstaniu Warszawy.

  • „Jak powstała Warszawa?” – formułowanie odpowiedzi na pytanie na podstawie legendy Wars i Sawa.

Wars i Sawa

Joanna Kończak

Gdy rybak Wars wypłynął na połów, zobaczył w rzece dziwną, wielką rybę. Z ciekawości podpłynął bliżej. To nie była ryba, ale syrena. Miała ciało pięknej dziewczyny i rybi ogon. Nazywała się Sawa. Wars zakochał się w syrenie, a ona w nim. Syrena nie chciała dłużej żyć w rzece. W magiczny sposób ogon Sawy odmienił się w ludzkie nogi. Szczęśliwa para zamieszkała w chacie nad Wisłą. Pewnego razu zapukał do nich gość. To był książę Ziemomysł, który zgubił się na polowaniu. Wars i Sawa nie wiedzieli, jak ważna osoba do nich trafiła. Z dobroci przyjęli wędrowca pod dach, nakarmili i przenocowali. Książę wyznał potem, kim jest. Podziękował szczerze za pomoc i powiedział: „Ziemie te na zawsze Warszowe zostaną”. Warszawa zyskała więc swoją nazwę, by wszyscy pamiętali o dobrym sercu Warsa i Sawy.

Następnie można zadać pytania do treści legendy:

–       Co zobaczył rybak, gdy wypłynął na połów?

–       Co się okazało, gdy podpłynął bliżej?

–       Jak wyglądała syrena?

–       Jak miała na imię?

–       Co się stało, gdy rybak i syrena zakochali się w sobie?

–       Gdzie zamieszkała szczęśliwa para?

–       Kto pewnego dnia zapukał do ich chaty?

–       Wars i Sawa nie wiedzieli, że ten człowiek to książę. Jak go przyjęli?

–       Jak odwdzięczył się książę gospodarzom?

–       Od czego Warszawa uzyskała swą nazwę?

 

  • Prezentowanie herbu Warszawy.

Teraz mogą Państwo powiedzieć dziecku że, Syrenka została symbolem Warszawy i znajduje się w herbie tego miasta.

Wspólnie odszukajcie w Internecie, książkach lub innych źródłach  ilustrację przedstawiającą herb Warszawy i omówcie go z dzieckiem.

Można również przypomnieć dziecku, że Warszawa to stolica Polski, czyli najważniejsze miasto w państwie, siedziba władz kraju (prezydenta, premiera, najważniejszych urzędów).

 

  • „Spacer po Warszawie” –  wirtualny spacer.

Korzystając z linku https://www.youtube.com/watch?v=4VepDrHH4bI możecie Państwo  pokazać dziecku Warszawę.  Jeśli posiadacie Państwo zdjęcia z Warszawy lub album o Warszawie, można go również wykorzystać.

 

  • „Warszawska Syrenka”– wykonanie pomnika z plasteliny.

Korzystając ze zdjęcia https://www.tes.com/lessons/MfIvZRYPicRDXQ/wirtualna-wycieczka-po-stolicy-polski pokazujemy i omawiamy Pomnik Syrenki:  postument, postać kobiety z ogonem ryby, miecz, w prawej ręce, tarcza trzymana przy piersi, informujemy dziecko, że ten pomnik stoi w Warszawie nad Wisłą. Na tarczy Syrenki widnieje orzeł w koronie i napis Warszawa.

Kolejnym krokiem będzie próba wykonania syrenki z plasteliny.

Jednocześnie z dzieckiem lepicie z plasteliny poszczególne części pomnika:  postument, postać kobiety z ogonem ryby, miecz, który dołączą do uniesionej prawej ręki, tarczę, którą dokleją do lewej ręki trzymanej przy piersi. Następnie wszystkie części łączycie ze sobą.

 

Miłej zabawy!

 

Opracowanie zadań zgodne z podstawą programową wychowania przedszkolnego: Katarzyna Kiljan, Beata Chmielewska na podstawie materiałów dydaktycznych cyklu wydawniczego Plac zabaw WSiP, Czterolatek, pomysłów własnych oraz  materiałów pochodzących ze stron internetowych:

https://www.youtube.com/watch?v=plug6OIrxRM

https://www.youtube.com/watch?v=4VepDrHH4bI

https://www.tes.com/lessons/MfIvZRYPicRDXQ/wirtualna-wycieczka-po-stolicy-polski

 

 

Czwartek 29.04.2020r.

Dlaczego trzeba szanować flagę?

 

Propozycje do zrealizowania z dzieckiem w domu:

·    Gimnastyka Smyka - zabawa ruchowa z piosenką

Na dobry początek zapraszamy do wspólnej zabawy przy piosence Gimnastyka smyka https://www.youtube.com/watch?v=351fw50UOn8. Możecie Państwo, jeżeli macie ochotę -  ćwiczyć razem z dzieckiem zgodnie z podanymi w piosence wskazówkami lub wg własnego pomysłu.

 

  • Katechizm polskiego dziecka – nauka wiersza Władysława Bełzy.

Prosimy o przeczytanie dziecku wiersza Władysława Bełzy Katechizm polskiego dziecka, a następnie puszczenie mu linka z piosenką

https://www.youtube.com/watch?v=NREwvjzaRc8 w celu lepszego zapamiętania tekstu – dziecko może próbować śpiewać

 

Katechizm polskiego dziecka Władysław Bełza

– Kto ty jesteś?

– Polak mały.

– Jaki znak twój?

– Orzeł biały.

– Gdzie ty mieszkasz?

– Między swemi. (swymi)

– W jakim kraju?

– W polskiej ziemi.

– Czem ta ziemia? (czym)

– Mą Ojczyzną.

– Czem zdobyta? (czym)

– Krwią i blizną.

– Czy ją kochasz?

– Kocham szczerze.

– A w co wierzysz?

– W Boga wierzę. (W Polskę wierzę)

 

  • „Kocham miejsce, w którym mieszkam!” – rozmowa na temat okolic miejsca zamieszkania dziecka.

Prosimy rozłożyć przed dzieckiem mapę Polski lub Zielonej Góry, a następnie zapytać się:

-      Jak się nazywa miasto, w którym mieszkasz?

-      Jak się nazywa kraj, w którym mieszkasz?

-      Czy wiesz, jak inaczej można powiedzieć na kraj , w którym się mieszka? (ojczyzna)

(możemy dziecku podpowiedzieć, jeżeli samodzielnie nie umie udzielić odpowiedzi)

 

Po udzieleniu przez dziecko odpowiedzi wskazujemy na mapę i jeżeli jest to mapa Polski:

-      palcem lub długopisem pokazujemy granice i wyjaśniamy, że to wszystko w środku to jest Polska, kraj w którym mieszkamy, a my jesteśmy Polakami,

-      mówimy i pokazujemy, gdzie znajdują się góry, a gdzie jest morze,

-      odnajdujemy i zaznaczamy małym przedmiotem (pionek, klocek) Zieloną Górę oraz wyjaśniamy, że nasze miasto jest jednym z wielu, które należą do Polski; Polska to jest nasza duża ojczyzna, a Zielona Góra to taka nasza mała ojczyzna,

Jeżeli jest to mapa Zielonej Góry:

-      palcem lub długopisem pokazujemy granice miasta i wyjaśniamy, że to wszystko w środku to jest Zielona Góra, miasto w którym mieszkamy, taka nasza mała ojczyzna. Zielona Góra natomiast jest jednym z wielu miast, które są w Polsce (to jest nasza duża ojczyzna) i dlatego jesteśmy Polakami,

-      odszukujemy centrum miasta i wyjaśniamy, że jest to serce naszego miasta, najstarsza jego część, gdzie znajduje się deptak, ratusz, filharmonia itd.,

-      odszukujemy ulicę przy której mieszkamy i zaznaczmy ją małym przedmiotem, (możecie również odszukać ulicy, przy której znajduje się przedszkole);

Następnie prosimy rozłożyć widokówki, zdjęcia z Zieloną Górą i zapytać się dziecka, czy wie, co to są za miejsca, czy już je odwiedziło.

 

  • „Święto flagi” – słuchanie piosenki

Prosimy, aby dziecko dokładnie wysłuchało piosenkę „Święto flagi” zamieszczonej w poniższym linku: https://www.youtube.com/watch?v=AMi7DWaQsVk. Słowa tej piosenki przybliżą dziecku w przystępny sposób wiedzę na temat flagi Polski.

 

  • Dlaczego trzeba szanować flagę?”– szukanie odpowiedzi na pytanie na podstawie doświadczeń dziecka i opowiadania Kotylion.

Prosimy przeczytać dziecku fragmentami poniższe opowiadanie. Po każdym fragmencie prosimy zadać mu pytania dotyczące wysłuchanej treści.

 

Kotylion

Piotr Wilczyński

 

Pani Kasia opowiadała nam w przedszkolu o naszych barwach narodowych i o różnych symbo­lach. – A to jest nasze godło, czyli znak wszystkich Polaków – i pokazała na obrazek, który wisi na ścianie w naszej sali. – Jak myślicie, co on przedstawia?

– To jest ptak, bo ma skrzydła i dziób – zawołała Helcia.

– Proszę pani, a co to za ptak? – spytał Bartek.

– Naszym godłem jest biały orzeł – odpowiedziała pani – i właśnie teraz nauczymy się piękne­go wiersza, który zna każdy Polak. Słuchajcie, a potem będziemy powtarzać: — Kto ty jesteś?— Polak mały.— Jaki znak twój?— Orzeł Biały— Gdzie ty mieszkasz?— Między swemi.— W ja­kim kraju?— W polskiej ziemi.— Czym ta ziemia?— Mą Ojczyzną.— Czym zdobyta?— Krwią i blizną.— Czy ją kochasz?— Kocham szczerze.— A w co wierzysz?— W Boga wierzę.

 

Pytamy dziecko:

-      Jaki ptak jest w naszym godle?

 

Pani Kasia mówiła, że pojutrze będzie Święto Flagi, i że wtedy nie będziemy szli do przed­szkola. Za to wszyscy, to znaczy mama, tata, dziadek i ja, pójdziemy oglądać obchody. Ale na razie musimy się do tego święta przygotować. Bo my też chcemy pokazać, że jesteśmy dumni z naszej flagi. Gdy wróciłem z przedszkola, całe popołudnie robiliśmy z dziadkiem świąteczne dekoracje. – Mamo, mamo, zobacz – pomachałem do mamy flagą.

– Piękna flaga. Sami ją zrobiliście? – Mama uśmiechnęła się. Dziadek właśnie wszedł do po­koju. – Tak Grażynko, a za chwilę będziemy robić dla nas wszystkich kotyliony.

– Dziadku. Co to jest kotylion? – spytałem.

– Kotylion to jest taka kokarda w kształcie koła. Nosi się go na czapce albo przypięty do ubrania. To jest taki symbol, patriotyczna odznaka. Nasza kokarda narodowa ma te same kolo­ry co flaga. Kolor biały to kolor naszego białego orła, a czerwony to kolor tarczy, na której tego orła się przedstawia – dziadek tłumaczył mi cierpliwie. Usiedliśmy przy stole. Dziadek wycinał nożyczkami kółka małe i duże.

– Michałku. Podaj mi, proszę, klej – powiedział dziadek. Nakleiliśmy białe, bibułkowe środ­ki, a jak tylko wyschną, przyczepi się agrafki do przypięcia i będą gotowe.

 

Pytamy dziecko:

-      O jakim święcie mówiła pani Kasia w przedszkolu?

-      Jakie świąteczne dekoracje zrobił chłopczyk razem z dziadkiem?

-      Jakie kolory maja flaga Polski i kotylion?

 

Dziś od samego rana nie mogłem spokojnie usiedzieć. Po prostu nie mogłem się doczekać, kiedy już będą te obchody. Wzięliśmy ze sobą flagę, tę którą zrobiłem wczoraj z dziadkiem. I wszyscy mieliśmy przypięte do kurtek kotyliony. Przyjechaliśmy na Plac Zamkowy i właśnie zaczęły się pokazy. Żołnierze w zielonych mundurach chodzili parami, a potem czwórkami i robili różne sztuczki z karabinami.

– To jest pokaz musztry paradnej – powiedział dziadek.

– A co to musztra, dziadku?

– Musztra to jest taki trening. Żołnierze muszą być dobrze wyszkoleni i bardzo sprawni. Ćwiczą więc razem na poligonie, żeby byli wytrzymali. Podczas różnych świąt pokazują taką musztrę i możemy wtedy zobaczyć, jak są wytrenowani, żebyśmy mogli być z nich dumni i czuć się bezpiecznie.

A potem tata jeszcze powiedział, że to jest bardzo ważne, żeby wiedzieć, kim jesteśmy, gdzie jest nasza ojczyzna. Wtedy lepiej i chętniej pracujemy dla siebie nawzajem, bo wszyscy razem budujemy Polskę.

 

Pytamy dziecko:

-       Jak nazywał się pokaz w wykonaniu żołnierzy?

 

– A wiesz, Michałku, że nie zawsze była Polska. Było tak kiedyś, że chciano nam zabrać ojczyznę. Były wojny i powstania, ale dziś mamy wolny kraj i musimy znać naszą historię. I dla­tego świętujemy naszą flagę, bo to jest znak wszystkich Polaków.

Nagle w górze zahuczało tak, że nic nie było słychać. Wszyscy popatrzyliśmy na niebo, a tam nad nami przeleciało sześć samolotów, równiutko jeden nad drugim. I naraz wypuściły smugi kolorowego dymu. Trzy samoloty wypuściły biały, a trzy czerwony dym i na niebie z tego dymu powstała wielka biało-czerwona flaga. I machaliśmy do pilotów naszymi flagami, które zrobili­śmy z dziadkiem. Potem poszliśmy na spacer i lody.

 

Pytamy dziecko:

-       Co pokazało się na niebie po przelocie samolotów?

 

Wieczorem, kiedy już leżałem w łóżeczku, przyszedł do mnie tata. Co wieczór przychodzi, żeby mi poczytać bajkę. Czasami też mi opowiada różne ciekawe historie. – Tatusiu, a dlaczego Orzeł Biały jest naszym znakiem? – spytałem.

– Opowiem Ci legendę o trzech braciach. Dawno temu nasi przodkowie wędrowali w poszuki­waniu krainy, w której mogliby zamieszkać. Ich wodzami byli bracia: Lech, Czech i Rus. Pewnego dnia przybyli do pięknej doliny, gdzie rosły piękne lasy, płynęły wartkie rzeki pełne ryb, a ziemia była urodzajna. Słońce już zachodziło i zabarwiło niebo na czerwono. Nagle w górze dał się sły­szeć krzyk jakiegoś ptaka. Bracia podnieśli głowy i ujrzeli krążącego nad ich głowami białego orła. Wtedy Lech powiedział: – To jest dla mnie znak, że ze swoim ludem mam zostać w tej ziemi. Bracia pożegnali się serdecznie. Czech wraz ze swoim plemieniem poszedł na południe, a Rus na wschód. Lech zaś zbudował warowny gród nieopodal wielkiego, starego dębu, na którym było gniazdo tego orła i nazwał ten gród Gnieznem. Na pamiątkę tamtego wydarzenia Lech przyjął znak białego orła na czerwonym tle, jako herb swojego państwa, a my jesteśmy potomkami Lecha.

 

Pytamy dziecko:

-       Jakie imiona mieli trzej bracia?

-       Co zobaczył Lech na tle zachodzącego słońca?

-       Gdzie Lech zbudował swój gród?

-       Jak Lech nazwał gród?

 

Jestem dumny, mówię wam,

flagę niosę dzisiaj sam.

Biel i czerwień barwy dwie,

każdy Polak o tym wie.

 

Pytamy dziecko:

-      Jak myślisz, dlaczego należy szanować flagę?

 

Aby utrwalić wiedzę dziecka na temat symboli prosimy puścić mu film Polskie symbole narodowe. Polak mały: https://www.youtube.com/watch?v=xQk8p7XY23A

 

  • „Polskie symbole narodowe – flaga” – praca plastyczna

Proponujemy, aby dziecko na Święto flagi wykonało samodzielnie swoją pracę w barwach narodowych – może to być chorągiewka lub praca płaska.

 

Prosimy na przygotowanej białej kartce narysować ołówkiem linię poziomą dzielącą ją na dwie połowy, a następnie sprawdzić, czy dziecko wie, która połowa zgodnie z barwami widniejącymi na fladze Polski ma być biała, a która czerwona. Teraz dziecko może już przystąpić do pracy. Może:

-      starannie i dokładnie pokolorować dolną połowę kartki na czerwono,

-      starannie i dokładnie pomalować dolną połowę kartki na czerwono,

-      przygotowaną czerwoną kartkę z wycinanki podrzeć na małe kawałeczki, a następnie dokładnie przykleić je na dolną połowę kartki – wydzieranka,

Tak przygotowaną pracę można:

-      przykleić na większy arkusz papieru i zrobić ramkę wg własnego pomysłu dziecka lub

-      przykleić na duży np. patyk szaszłykowy, plastikową rurkę po balonie tworząc w ten sposób chorągiewkę.

 

Życzymy miłej i udanej wspólnej pracy i zabawy J

 

Na poniedziałek prosimy przygotować plastelinę

 

Opracowanie zadań zgodne z podstawą programową wychowania przedszkolnego: Katarzyna Kiljan, Beata Chmielewska na podstawie materiałów dydaktycznych cyklu wydawniczego Plac zabaw WSiP, Czterolatek, pomysłów własnych oraz  materiałów pochodzących ze stron internetowych:

https://www.youtube.com/watch?v=351fw50UOn8

https://www.youtube.com/watch?v=NREwvjzaRc8

https://www.youtube.com/watch?v=AMi7DWaQsVk

https://www.youtube.com/watch?v=xQk8p7XY23A

 

Cykl tematyczny: TAJEMNICE KSIĄŻEK

Drodzy Rodzice, w tym tygodniu za Państwa pośrednictwem przybliżymy dziecku świat książek oraz zaprosimy je w podróż po Polsce. Przydadzą się do realizacji różnych zadań, zabaw, wyzwań: książki, materiały plastyczne, mapa Polski, zdjęcia, ilustracje polskich miast, symbole narodowe, dobre chęci i wspaniały humor. Zaczynamy J

 

Środa 29. 04. 2020

Kupujemy i wypożyczamy książki

 

Propozycje do zrealizowania z dzieckiem w domu:

 

  • „Ile zrobię kroków?” – zabawa ruchowa

Prosimy przygotować książkę w twardej oprawie. Zadaniem dziecka jest położenie sobie książki na głowie i zrobienie kilka kroków (książki nie podtrzymujemy). Dziecko liczy, ile kroków udało mu się zrobić, zanim książka spa­dła. Zabawę powtarzamy kilkakrotnie, możemy zmieniać książki na troszkę lżejsze lub cięższe i porównywać, z którą dziecko zrobiło więcej kroków.

 

  • „Co można kupić w księgarni?” – zabawa dydaktyczna połączona z rozmową na temat księgarni

Prosimy rozłożyć przed dzieckiem:

  • zabawki (kilka małych),
  • pieczywo (takie jakie macie Państwo w domu),
  • jabłka, ogórki (lub inne owoce i warzywa),
  • mleko,
  • makaron,
  • trzy różne książki,
  • kwiat cięty, kwiat donicz­kowy itp.,

a następnie poprosić dziecko, aby te przedmioty (produkty) posegregowało mówiąc:

 

-      Leżą tutaj produkty, które można kupić w różnych sklepach, posegreguj je.

 

Aby dziecku łatwiej było segregować, możemy do tego wykorzystać np. tacki, talerze, pudełka. Po wykonaniu tej części zadania poproście Państwo dziecko, żeby spróbowało podać nazwy sklepów, w których można kupić dane produkty (np. sklep z zabawkami, spo­żywczy, księgarnia, piekarnia, cukiernia, kwiaciarnia).

 

Po posegregowaniu wszystkich produktów i podaniu przez dziecko nazw sklepów, poproście je Państwo, aby podało Wam te produkty, które można kupić w księgarni. Następnie porozmawiajcie z dzieckiem o księgarni. Możecie podczas rozmowy  zapytać je o to dziecko:

 

-      Czy było kiedyś w księgarni?

-      Czy pamięta, z kim było w księgarni?

-      Jakie książki tam kupowało/kupowaliście?

-      Co jeszcze, poza książkami, można kupić w księgarni?

  • „Zatańcz ze mną” – zabawa taneczna

Aby się troszkę zrelaksować zapraszamy teraz do zabawy – bawić się może przy piosence samo dziecko, bawić się możecie Państwo razem z nim. Prosimy kliknąć w link https://www.youtube.com/watch?v=BEu1WLjOokY

i wykonywać ruchy zgodnie z instrukcją bądź wg własnego pomysłu. Po zabawie prosimy zrobić sobie przerwę.

Miłej zabawy J

 

  • „Zasady zachowania się w bibliotece” – rozmowa na temat zasad panujących w bibliotece na podstawie doświadczeń dziecka i fragmentu opowiadania Basia i biblioteka.

Prosimy przeczytać dziecku poniższe opowiadanie. Podczas czytania prosimy zadawać dziecku pytania do poszczególnych fragmentów tekstu, a po przeczytaniu całości .

 

W bibliotece

Zofia Stanecka

W poniedziałek przed obiadem pani Marta zaprosiła grupę Basi do kręgu.

– Jutro zaraz po śniadaniu pójdziemy do biblioteki – powiedziała.

– La, la, la… – zanuciła radośnie Anielka.

– Co tam będziemy robić? – spytał Kuba.

– No właśnie, kto wie, co robi się w bibliotece? – odpowiedziała pani pytaniem.

Basia wyciągnęła rękę do góry. Babcia Marianna już dawno temu, chyba z rok wcześniej, zapisała ją do biblioteki.

– W bili… bliotece są książki! – zawołała. – Zabiera się je do domu, a potem oddaje.

– Ja bym nie oddał – oświadczył Karol.

– Jak oddasz, to bierzesz inną. I tak w kółko. Oddajesz i dostajesz, oddajesz i dostajesz…

– Za darmo? – upewniła się Zuzia.

– Tak, Zuziu. – Pani włączyła się do rozmowy. – Książki z biblioteki pożycza się, nie kupuje. Dzięki temu każdą z nich może przeczytać wiele osób.

Pytamy dziecko:

-      Dokąd wybierają się dzieci?

-      Co robi się w bibliotece, o czym powiedziała Basia?

-      Czy za książki w bibliotece trzeba płacić?

 

– O książki trzeba dbać – wygłosiła Basia. – Nie można do nich chować kanapek. Ani czytać w wannie. Tata kiedyś o tym zapomniał i książka wykąpała się razem z nim. Potem powiedział, że trzeba ją będzie odkupić.

– W… bi… liotece… jest… cicho – szepnął Titi.

Wszyscy spojrzeli na niego ze zdziwieniem, bo Titi rzadko coś mówił sam z siebie. Pani ski­nęła głową.

– W bibliotekach można pracować i czytać na miejscu. Trzeba zachować ciszę, żeby nie prze­szkadzać innym. (…)

Pytamy dziecko:

-      W jaki sposób trzeba dbać o książki?

-      Jak trzeba się zachowywać w bibliotece? Dlaczego?

-      Co jeszcze można robić w bibliotece?

 

 

Jeżeli byliście Państwo z dzieckiem w bibliotece, spytajcie je prosimy o to, co się mu tam najbardziej podobało.

 

 

„Gdzie postawię tę książkę?” – segregowanie

Bardzo prosimy o przygotowanie dziecku zbioru książeczek z jego biblioteczki, a następnie o przeczytanie dziecku poniższego tekstu, który stanowi wstęp do zadania, które będą miały do wykonania:

Wiesz już, że w bibliotece można znaleźć wiele książek, wypożyczyć do domu, a następnie po określonym czasie trzeba je oddać. Jak myślisz, czy książki w bibliotece mają swoje miejsca? Czy są jakoś uporządkowane? (Swobodne wypowiedzi dziecka).

Książki w bibliotece są posegregowane według te­matyki, np. książki dla dzieci, książki naukowe, książki o budowlach, o samochodach, a także według nazwiska autora.

Przed tobą leżą książeczki. Trzeba je poukładać. Proszę:

-      ułóż je od najmniejszej do największej,

-      ułóż je od najcieńszej do najgrubszej,

-      policz, ile jest książeczek.

Podczas wykonywania przez dziecko zadania prosimy w razie potrzeby służyć mu pomocą, podawać wskazówki, ale nie wykonywać zadań za dziecko. Powodzenia J

 

 

Prosimy o przygotowanie na jutro:

-      mapy Polski lub mapy Zielonej Góry,

-      widokówek, zdjęć z Zieloną Górą,

-      pionek, klocek lub inny mały przedmiot do zaznaczania,

-      białą kartkę,

-      kredki, farby i pędzelek lub wycinanki i nożyczki (potrzebna czerwona kartka)

 

 

 

Opracowanie zadań zgodne z podstawą programową wychowania przedszkolnego: Katarzyna Kiljan, Beata Chmielewska na podstawie materiałów dydaktycznych cyklu wydawniczego Plac zabaw WSiP, Czterolatek, pomysłów własnych oraz  materiałów pochodzących ze strony internetowej:

https://www.youtube.com/watch?v=BEu1WLjOokY

 

 

Wtorek 28. 04. 2020r.

KTO JEST POTRZEBNY, ABY POWSTAŁA KSIĄŻKA?

 

Propozycje do zrealizowania z dzieckiem w domu:

 

  • „Duży i mały skok” – zabawa ruchowa z piosenką

Na dobry początek, żeby nabrać trochę energii do dalszych dzisiejszych działań  prosimy uruchomić  link z piosenką „Duży i mały skok” https://www.youtube.com/watch?v=InxomdEHL8M. Wspólnie z dzieckiem bawimy się zgodnie z tekstem piosenki, albo wymyślamy własne ruchy. Zabawę można powtórzyć kilka razy .

 

  • Kto jest potrzebny, aby powstała książka? – rozmowa na temat procesu powstawania książki na podstawie fragmentów książki Zofii Staneckiej Basia i biblioteka.

Drodzy Rodzice poproście dziecko, aby wybrało jedną (lub kilka) ulubioną książeczkę i wspólnie dokładnie ją obejrzyjcie – od okładki do ostatniej strony. Następnie przeczytajcie poniższe opowiadanie i zadajcie dziecku umieszczone pod nim pytania.

 

W bibliotece

Zofia Stanecka

(…)

– Cieszę się, że przyszliście do naszej biblioteki. Mam nadzieję, że będziecie dobrze się bawić. – Bibliotekarka uśmiechnęła się miło. – Już za chwilę przyjdzie autorka, ale najpierw chciałam was o coś zapytać. Kto z was wie, gdzie pracuje pisarz?

– W bibliotece! – zawołała Basia.

– W pisarni! – przekrzyczeli ją Olaf z Karolem.

– Oj tak, przydałoby się, żeby istniały takie miejsca jak pisarnie – powiedział ktoś rozbawio­nym głosem.

Basia odwróciła głowę. W progu sali stała pani z plakatu.

Na głowie miała masę loczków i uginała się pod ciężarem wielkiej, wypchanej czymś torby.

– Mam na imię Róża – powiedziała, gdy dotaszczyła torbę pod tablicę. – Zajmuję się pisa­niem oraz ilustrowaniem książek. Ilustruję w domu, a piszę wszędzie tam, gdzie mogę usiąść z laptopem i pomyśleć. Bo w pracy autora myślenie jest bardzo ważne. Myślenie i coś jeszcze. Coś, co sprawia, że można tworzyć nowe opowieści, rysować i marzyć… To coś nazywa się…

– Czekolada! – zawołała Basia. Mama nigdy nie siada do pracy bez czekolady.

Autorka roześmiała się.

– Czekolada rzeczywiście bywa pomocna w myśleniu, ale chodziło mi o coś innego. O super­moc, z której korzysta każdy pisarz lub ilustrator, gdy tworzy książki. Moc na literę „w”.

– Wrotki! – ucieszył się Karol.

– Wy – ob… – podpowiedziała autorka (…)

 

-      Co miała na myśli autorka? (wyobraźnia)

-      Dlaczego pisarce potrzebna jest w pracy wyobraźnia? (swobodna wypowiedź dziecka)

-      Czym jeszcze, oprócz pisania, zajmowała się autorka, z którą spotkały się dzieci? (ilustrowaniem)

-      Kto jeszcze jest potrzebny, aby powstała książka? (swobodna odpowiedź dziecka)

 

Jeżeli dziecko ma kłopot z odpowiedzią, prosimy puścić mu krótki film Jak powstaje książka ilustrowanahttps://www.youtube.com/watch?v=jgcWVmLqKTk, a następnie wspólnie z dzieckiem ponownie obejrzyjcie wybraną książeczkę - może uda Wam się znaleźć informacje o tym:

-      kto ją napisał,

-      kto wykonał ilustracje,

-       kto jest wydawcą i w jakim mieście została wydana.

 

  • „Ile to sylab?” – dzielenie wyrazów na sylaby.

Poproście Państwo dziecko o to, aby się dokładnie rozejrzało po pomieszczeniu, w którym jesteście. Następnie pokazujcie mu różne przedmioty znajdujące się w tym pomieszczeniu. Zadaniem dziecka będzie podanie nazwy pokazywanego przedmiotu i dzielenie jej na sylaby z jednoczesnym ich wyklaskiwaniem. Jeżeli dziecko ma problem z prawidłowym podziałem wyrazu na sylaby, możecie Państwo robić to razem z nim – np. dywan: dy – wan (dwa klaśnięcia z jednoczesnym wymawianiem sylab)

 

  • Papiernia – zabawa relaksacyjna.

Prosimy, aby dziecko usiadło w siadzie klęcznym lub położyło się na brzuchu tak, aby Państwo mogli wykonać masaż zgodnie z treścią poniższego wiersza. Po chwili, jeżeli macie na to ochotę, następuje zamiana. Dziecko może na­uczyć się wiersza i samo wymyślić proste ruchy ilustrujące jego treść.

Papiernia

Natalia Łasocha

Wczesnym rankiem idź do lasu, Palcami wskazującymi na przemian „spa­cerujemy” po plecach dziecka.

drwal tam drzewa tnie. Krawędzią dłoni delikatnie kreślimy linię w poprzek jego pleców.

Potem wielką ciężarówką do papierni jadą pnie. Pięść jednej dłoni przesuwamy wzdłuż pleców.

Duży kawał drewna weź i długo nie czekaj, Chwytamy dziecko za ramiona.

na drobne kawałki porządnie go posiekaj. Krawędziami obu dłoni delikatnie stukamy je po plecach – od góry do dołu i od dołu do góry.

Dodaj barwnik, jaki chcesz, jeszcze klej i woda, Delikatnie dotykamy szyi dziecka, a następnie jedne­go i drugiego ucha.

w wielkiej kadzi to wymieszaj i masa gotowa. Palcem wskazującym kreślimy koła na jego plecach.

Teraz trudne jest zadanie, lecz się nie poddawaj,

na podłużnych sitach tę masę rozkładaj. Palcami obydwu dłoni przesuwamy po plecach od góry do dołu.

Dużo cierpliwości teraz potrzebujesz,

masa schnie, a ty ją dzielnie po trochu wałkujesz. Całą powierzchnią obu dłoni gładzimy plecy od góry do dołu.

Kiedy papier już gotowy, zwiń go w wielkie bele,

taki papier co dzień ma zastosowań wiele. Jeżeli dziecko siedzi - kładzie się i turlamy je po dywanie.

 

 

Dodatkowo:

  • „Coś z niczego” – robimy papier czerpany

Jeżeli zaciekawił Was wierszyk – masażyk, możecie teraz Państwo wspólnie z dzieckiem zrobić w domu własny papier czerpany, czyli papier, który się wyławia – czerpie – z wody, mogą w nim być kawałki suszonych roślin, kwiatów.

 

Potrzebne będą:

-                                                                                                                                                                                           stare, niepotrzeb­ne już rysunki, gazety itp. – czyli makulatura,

-                                                                                                                                                                 miska,

-                                                                                                                                                                                           woda ( żeby było szybciej – może być wrzątek)

-                                                                                                                                                                                           zasuszone rośliny, brokat, barwniki – jeżeli mamy,

-                                                                                                                                                                                           mikser,

-                                                                                                                                                                                           sito czer­palne (stara rama z naciągniętą firanką z drobnymi oczkami, pieluchą bądź innym przepuszczającym materiałem),

-                                                                                                                                                                                           kuweta z wodą,

-                                                                                                                                                                                           ręczniki,

-                                                                                                                                                                                           kawałek tkaniny,

-                                                                                                                                                                                           gąbka

 

Przygotowanie materiału do produkcji papieru czerpanego:

Dziecko siedzi przy stoliku i ma przed sobą stare, zużyte,, niepotrzebne już pa­piery – czyli makulaturę, z których przy Państwa pomocy będzie robić nowy papier. Prosimy powiedzieć dziecku, że takie działanie nazywa się recyklingiem, czyli ponownym wykorzystaniem czegoś. Dziecko ma za zadanie podrzeć makulaturę na jak najmniejsze kawałeczki tak, aby całość zmieściła się w misce. Pąństwo przygotowane papierki zalewacie wodą (wrzątkiem) tak, aby całość była pod wodą. I odstawiacie miskę, aby papier mocno nasiąknął wodą.

 

Robimy własny papier:

Przy okazji robienia własnego papieru możecie Państwo powiedzieć dziecku, jak powstaje papier, z czego się go produkuje korzystając z poniższych informacji:

 

Najlepszy i najtrwalszy papier powstaje z drewna. Gdy drzewa są już wysokie, drwal je ścina, a w zamian sadzi nowe drzewa, tak aby w lesie zawsze była równo­waga. Drwal odcina gałęzie drzew i same pnie zawozi do fabryki papieru, czyli papierni. W pa­pierni specjalne maszyny zdejmują korę z drzew, a pozostały środek rozdrabnia się na drobne włókno. Do włókna dodawane są różne składniki, między innymi barwnik, aby kartka była biała, oraz makulaturę, czyli papier użyty wcześniej, np. stare książki, gazety. Z takiej masy robi się dłu­gie rolki papieru, które tnie się później na kartki odpowiedniej wielkości. Na powstałych kartkach można drukować książki, gazety albo używać ich do rysowania.

 

a następnie przystąpić do zrobienia własnego papieru wg instrukcji:

 

-      mikserem rozdrabniamy podarte przez dziecko wcześniej kartki papieru –robimy to bardzo ostrożnie, żeby przygotowywana przez nas masa się nie wylała. Przypominamy dziecku, że nie wolno wkładać rąk do miski podczas pracy.

-      powstała już gotowa pulpa do robienia papieru czerpanego - można ją ozdobić, dodając kwiaty, barwniki i brokat.

-      wkładamy ramę czerpalną do kuwety i nakładamy na ramę cienką warstwę pulpy,

-      delikatnie poruszamy ramą w kuwecie tak, aby pulpa została równomiernie rozprowadzona po całej ramie,

-      następnie zdecydowanym ruchem wyjmujemy ramę z kuwety, trzymając ją w poziomie tak, aby woda ście­kała do kuwety.

-      kiedy woda przestanie kapać, kładziemy ramę z papierem na ręcznikach.

-      kładziemy na papier tkaninę o tych samych wymiarach i gąbeczką dociskamy tkaninę do ramy, odsączając w ten sposób papier z wody,

-      gdy papier jest już odsączony, odwracamy ramkę do góry nogami, delikatnie pukając – tkanina razem z papierem powinna odczepić się od ramki,

-      zanosimy tak wykonany papier w ciepłe miejsce.

 

Instrukcję robienia papieru czerpanego mogą Państwo również zobaczyć klikając w link  https://www.youtube.com/watch?v=Sr_0Au-_nS4

 

 

Opracowanie zadań zgodne z podstawą programową wychowania przedszkolnego: Katarzyna Kiljan, Beata Chmielewska na podstawie materiałów dydaktycznych cyklu wydawniczego Plac zabaw WSiP, Czterolatek, pomysłów własnych oraz  materiałów pochodzących ze strony internetowej:

https://www.youtube.com/watch?v=InxomdEHL8M

https://www.youtube.com/watch?v=jgcWVmLqKTk,

https://www.youtube.com/watch?v=Sr_0Au-_nS4

 

 

Poniedziałek 27. 04. 2020

JAKIE KSIĄŻKI LUBIMY?

 

  • „Kwiaty” – opowieść ruchowa.

Na dzień dobry proponujemy zabawę ruchową przy fragmencie baletu P. Czajkowskiego Jezioro łabędzie „W księżycowej poświacie” https://www.youtube.com/watch?v=T_wPn4gmnig

W tej opowieści dziecko zamienia się z nasionka w piękny kwiat. Słuchając snutego przez Państwa opowiadania powoli wstaje (od leżenia do stania na palcach) wg następującej instrukcji lub zgodnie z własną interpretacją.

 

Wyobraź sobie, że jesteś bardzo malutkim nasionkiem (dziecko – skulone – leży na podłodze). Czujesz, że robi się coraz cieplej (porusza się), czujesz, jak pada na ciebie ciepły wiosenny deszczyk (dziecko – nadal zwinięte w kłębek – kuca). Czujesz, jak wyrasta z ciebie kiełek (dziecko powoli prostuje palec wskazujący i unoszą go nad głowę). Bardzo lubisz, jak grzeją cię ciepłe promienie słoneczne. Do wzrostu jest ci też potrzebna woda, dlatego cieszysz się na każdą kroplę deszczu. Jesteś już tak wysoki, że swoimi płatkami próbujesz dosięgnąć słońca (dzieci stoją na palcach z wyciągniętymi do góry rękoma i poruszają palcami). Ach, jaka piękna wiosna!

 

  • Co to jest?” – rozwiązywanie zagadek tematycznych.

Prosimy przeczytać dziecku poniższe zagadki:

 

Gdy chcesz stworzyć obrazek nowy,

taki piękny, kolorowy.

Będzie ci potrzebna ona,

najlepsza będzie biała, ale może być i czerwona.

Na niej namalujesz lub narysujesz, co tylko chcesz,

a potem możesz wyciąć każdą narysowaną rzecz. (kartka papieru)

 

Czyta ją mama, czyta i tata

często w obrazki jest bogata.

Dużo liter na każdej stronie,

są historie o królu na tronie.

Są też wiersze rymowane,

najlepiej, gdy przez babcię czytane. (książka)

 

Zanim zaczniesz czytać książkę,

najpierw, gdy ją bierzesz w rączkę,

patrzysz, co jest z tyłu, co jest z przodu,

czy jest tam rysunek samochodu?

Jest i taka, co przedstawia niedźwiadka,

to właśnie jest… (okładka)

 

a następnie zapytać je o jego ulubioną książkę, książki i porozmawiać z nim o tym, dlaczego ją (je) lubi.

 

Możecie teraz Państwo powiedzieć dziecku o tym, że książki:

-      mogą zawierać krótkie opowiadania,

-      opowiadać długą historię,

-      być napisane wierszem.

Poszukajcie razem takich książek wykorzystując księgozbiór dziecka.

Owocnych poszukiwań życzymyJ

 

  • „Bajeczki” – rysowanie muzyki

Prosimy przygotować kartkę np. z bloku rysunkowego i coś do rysowania np. kredki lub miękki ołówek, a następnie puścić dziecku link z piosenką

https://chomikuj.pl/annas1/Tematy+kompleksowe/
Miejsca+u*c5*bcyteczno*c5*9bci+publicznej*2c+zak*c5*82ady+pracy/
Biblioteka/piosenki/01+Bajeczki,1797946945.mp3(audio)

Zadaniem dziecka jest rysowanie, kreślenie linii do słuchanej muzyki. Po skończeniu możecie wspólnie z dzieckiem zastanowić się, co na kartce powstało, jakie linie zostały narysowane (proste, faliste, pętelki…), a może figury geometryczne?

 

  • Mole książkowe  słuchanie wierszyka i rozmowa na jego temat

Prosimy przeczytać dziecku wierszyk (można dwukrotnie),

 

Mole książkowe Dominika Niemiec

Otwieram książkę, jedna chwilka

i już jestem w innym świecie.

W wyobraźni staję się piękną królewną

lub pszczółką skrytą w kwiatów bukiecie.

Każda książka roztacza przede mną

świat niezwykły, wspaniały.

Z zachwytem pochłaniam każde słowo, zdanie,

rozdział od deski do deski… czyli cały.

Rodzice doskonale rozumieją

mój zachwyt nad książkami,

bo tak jak ja są zwyczajnie

książkowymi molami.

 

a następnie porozmawiać z nim o treści zawartej w wierszu, posiłkując się  następującymi pytaniami:

-      O jakim przedmiocie był wiersz?

-      W kogo zamienia się dziewczynka, czytając książkę?

-      Jak czuje się dziewczynka, gdy czyta książki?

-      Kto jeszcze razem z dziewczynką zachwyca się książkami?

-      Co to znaczy czuć zachwyt?

-      Co to znaczy „przeczytać coś od deski do deski”?

-      Kto to jest „mol książkowy”?

-      Czy lubisz czytać książki?

-      Czy są takie książki, którymi jesteś zachwycony/zachwycona?

 

  • „Książkowe mole” – zabawa z elementem liczenia.

Poniżej znajdziecie Państwo wierszyk, który należy przeczytać dziecku dwa (lub więcej razy, jeżeli będzie chciało) zamieniając za każdym razem wytłuszczone wyrazy.

Zadaniem dziecka jest wzięcie z półki (stołu) odpowiedniej liczby książek, przeliczenie ich i podanie wyniku, czyli np. jeżeli będzie wariant mniej niż pięć – dziecko powinno wziąć od jednej do czterech książeczek, przeliczyć je i podać wynik.

 

Zachwycamy się książkami,

jesteśmy książkowymi molami.

Gdy poczytać długo masz chęć,

weź książek więcej/ mniej niż pięć.

 

Dodatkowo możecie Państwo zaproponować dziecku:

-      narysowanie ulubionego bohatera z książki (jeżeli macie Państwo w domu pergamin, papier śniadaniowy – dziecko może przerysować ołówkiem postać, obrazek z książki) lub

-      pooglądanie książek z własnego księgozbioru,

-      posłuchanie ulubionej bajki, baśni.

 

Opracowanie zadań zgodne z podstawą programową wychowania przedszkolnego: Katarzyna Kiljan, Beata Chmielewska na podstawie materiałów dydaktycznych cyklu wydawniczego Plac zabaw WSiP, Czterolatek, pomysłów własnych oraz  materiałów pochodzących ze strony internetowej:

https://www.youtube.com/watch?v=T_wPn4gmnig

https://chomikuj.pl/annas1/Tematy+kompleksowe/
Miejsca+u*c5*bcyteczno*c5*9bci+publicznej*2c+zak*c5*82ady+pracy/Biblioteka/
piosenki/
01+Bajeczki,1797946945.mp3(audio)

 

 


 

Cykl tematyczny: DBAMY O NASZĄ PLANETĘ

Drodzy Rodzice! W tym tygodniu będziemy uczyć się, jak możemy  dbać o naszą planetę.

 

Piątek  24.04.2020r.

Po co nam prąd?

 

Propozycje do zrealizowania z dzieckiem w domu:

 

  • „Pstryczek - elektryczek”

Na dobry początek proponujemy obejrzenie odcinka domowego przedszkola pt. „Pstryczek – elektryczek”  https://vod.tvp.pl/video/domowe-przedszkole,pstryczek-elektryczek,38172

Dzieci wysłuchają podstawowych informacji na temat elektryczności: co to jest, jak się ją wytwarza i jakie jest jej zastosowanie. W programie znajdują się również zasady związane z bezpiecznym użytkowanie prądu elektrycznego.

 

Po obejrzeniu programu proponujemy, aby dziecko miało chwilę na swobodną zabawę, a kolejną część zajęć proponujemy zrealizować po pewnym czasie.

 

  • „Po co nam prąd?”– rozmowa na temat sposobów wykorzystania prądu na podstawie doświadczeń dzieci oraz pierwszej części opowiadania Grzegorza Kasdepke Pstryk.

Drodzy Rodzice, poprosimy o przeczytanie fragmentu opowiadania Grzegorza Kasdepke.

 

Pstryk

Grzegorz Kasdepke

–           Uważaj, teraz będzie się działo – mruknął Dominik, włączając elektryczny czajnik. Zanim Junior zdążył podkulić ogon, w całym domu błysnęło, huknęło – a potem zapadła ciemność. I cisza. Przestało grać radio, przestały pracować lodówka i pralka, przestał działać komputer i nawet Junior przestał sapać, choć nie był przecież na prąd. Widać, wszystko to zrobiło na nim spore wrażenie. Pierwsza odezwała się babcia Marysia. – Dominik! – zawołała z dużego pokoju.

–           To twoja sprawka?! – Prowadzę wykład – odkrzyknął dyplomatycznie Dominik. – O czym?! – Głos babci dochodził już z korytarza. – Nie mów, że o elektryczności! – Mogę nie mówić... – mruknął Dominik. – Hau! – dodał mu otuchy Junior. Zza drzwi dobiegł ich szelest, trzask, odgłosy majstrowania przy elektrycznych korkach – i naraz z głośnika radia popłynęła muzyka, a lodówka wzdrygnęła się, jak po przebudzeniu z krótkiej drzemki, i znowu zaczęła pracować. Dominik i Junior zmrużyli oczy. – Przecież tata ci mówił – zasapała babcia, wchodząc do kuchni – żebyś nie włączał tego czajnika, gdy pracuje pralka, tak?! Jutro przyjdą elektrycy i wszystko naprawią! A na razie trzeba uważać! Bo przewody elektryczne w tym mieszkaniu są za słabe, i to dlatego! Chcesz wywołać pożar?! – Hau! – uspokoił ją Junior. Ale babcia Marysia nie była uspokojona; zakazała Dominikowi zabaw w kuchni, przez co dalsza część wykładu musiała odbyć się w łazience.

 

Teraz możemy zapytać dziecko:

–     Jakie urządzenia elektryczne wystąpiły w opowiadaniu?

–     Dlaczego urządzenia elektryczne przestały działać?

–     Jakie urządzenia elektryczne mamy w domu?

 

  • „Płynie prąd – awaria” – zabawa ruchowa

Zadajecie Państwo dzieciom pytanie, czy znają jakieś zabawki poruszane prądem (bateriami). Wspólnie wymieniacie kilka przykładów. Może Wam w tym pomóc piosenka:  https://www.youtube.com/watch?v=uAXQYWtq38A

 

Teraz możecie pobawić się przy tej piosence.

Dzieci na czas zabawy zamieniają się w zabawki poruszane prądem  i poruszają się po dywanie w dowolny sposób, bo płynie w nich prąd. Na hasło „awaria” robimy pauzę w piosence, dzieci stają bez ruchu, bo prądu nie ma. Można powtórzyć kilka razy.

 

  • „Przestrogi Dominika”– zasady korzystania z urządzeń elektrycznych na podstawie drugiej części opowiadania Grzegorza Kasdepke Pstryk.

Pstryk

Grzegorz Kasdepke

– Tak, z elektrycznością nie ma żartów – westchnął Dominik. – Na przykład najgłupsze, co można zrobić, to suszyć sobie włosy w wannie. Bo jakby suszarka wpadła do wanny, to... Junior zawył rozpaczliwie, dając do zrozumienia, że wie, co by się stało, gdyby suszarka wpadła do wanny. – Tak samo głupie – kontynuował Dominik – jest wtykanie różnych przedmiotów do dziurek od kontaktu! Albo przecinanie przewodów elektrycznych! Jeżeli zobaczę kiedyś, że to robisz, to koniec, zakaz wychodzenia na spacery!

Junior, gdyby było to możliwe, podwinąłby nie tylko ogon, ale i uszy, nos oraz całego siebie. – Niemądrze jest także – ciągnął zadowolony z siebie Dominik – ciągnąć za kabel jakiegoś urządzenia, żeby je wyłączyć, bo łatwo taki kabel przerwać! Ani podłączać zbyt wielu urządzeń do jednego gniazdka! I, i... słuchasz mnie? – Hau... – odszczeknął zrezygnowany Junior. – No tak, może to za dużo jak na jeden raz – zgodził się Dominik. – Najważniejsze jest jedno: nie wolno bawić się elektrycznością! Zrozumiałeś? – Hau! – zapewnił Junior. Po czym podskoczył wysoko, pstryknął nosem wyłącznik światła – i wykład został zakończony.

 

Zapytajcie teraz proszę :

–       Jakie zasady korzystania z urządzeń elektrycznych przekazał Dominik Juniorowi?

–       Jakie zasady korzystania z urządzeń elektrycznych są w naszym domu?

 

  • Domowe urządzenia elektryczne – zagadki słuchowe

Teraz poprosimy, aby dziecko odsłuchało i odgadło jakie urządzenia elektryczne słyszy.

https://chomikuj.pl/BenJur/Odg*c5*82osy+i+efekty+d*c5*bcwi*c4*99kowe/Efekty+d*c5*bawi*c4*99kowe+8+(urz*c4*85dzenia+elektryczne),2195578667.mp3(audio)

 

Dodatkowo:

Zagadki, jeśli dziecko ma jeszcze ochotę na zabawę!

 

–       Śpiewa, mówi i gra,
każdy w domu je ma. (radio)

 

–       W oknie tej skrzyneczki,
oglądasz bajeczki. (telewizor)

 

–       Nalewasz do mnie wodę, ja ją ugotuję.

Będziesz miał napój co dobrze smakuje. (czajnik)

 

–       Jeżdżę sobie po dywanie,
kiedy w domu jest sprzątanie. (odkurzacz)

 

–       Stoi na biurku
lub na stoliku.
Ma ekran, myszkę
i dużo guzików. (komputer)

 

–       Po materiale
ślizga się wspaniale
kiedy się zepsuje,
nic nie uprasuje. (żelazko)

 

–       Postawiona w kąt,
chętnie łyka prąd.
A gdy wody nabierze,
to się kręci i pierze. (pralka)

 

–       W każdej kuchni się znajduje,
szafeczka z drzwiczkami,
w której mama przechowuje
mięso z mrożonkami. (lodówka)

 

–       Stoi w kuchni szafka,
ten kto jej używa,
wie, że jest przydatna,
bo wszystko pozmywa. (zmywarka)

 

 

Miłej zabawy!

 

Opracowanie zadań zgodne z podstawą programową wychowania przedszkolnego: Katarzyna Kiljan, Beata Chmielewska na podstawie materiałów dydaktycznych cyklu wydawniczego Plac zabaw WSiP, Czterolatek, pomysłów własnych oraz  materiałów pochodzących ze stron internetowych:

https://vod.tvp.pl/video/domowe-przedszkole,pstryczek-elektryczek,38172

https://www.youtube.com/watch?v=uAXQYWtq38A

http://zagadkidladzieci.net/zagadki/Zagadki+dla+dzieci+o+urz%C4%85dzeniach+elektrycznych

https://chomikuj.pl/BenJur/Odg*c5*82osy+i+efekty+d*c5*bcwi*c4*99kowe/Efekty+d*c5*bawi*c4*99kowe+8+(urz*c4*85dzenia+elektryczne),2195578667.mp3(audio)

 

 

Czwartek  23.04.2020r.

Co zrobię dla Ziemi?

Propozycje do zrealizowania z dzieckiem w domu:

  • „Ziemia, powietrze, ogień” – zabawa ruchowa

https://www.youtube.com/watch?v=d_hb6NqGZQ8

Przed włączeniem piosenki ustalacie z dzieckiem zasady zabawy.

Dziecko tańczy swobodnie przy piosence. Co jakiś czas zatrzymujecie Państwo piosenkę i „rzucacie”  hasło ziemia, powietrze albo ogień. Do każdego hasła dziecko wykonuje określoną czynność np.

–       na hasło Ziemia – kładą się na plecach na dywanie, nogi i ręce wyprostowane,

–       na hasło: Powietrze – klęczą, kołysząc się na boki z wysoko podniesionymi rękami,

–       na hasło: Ogień – stają nieruchomo z szeroko rozstawionymi rękami i nogami.

 

  • „Co zrobię dla Ziemi?” – konstruowanie gry dydaktycznej.

–       do zrobienia gry potrzebujemy pionki do gry, kostkę, dużą kartkę papieru, albo sklejone dwie mniejsze.

–       dziecko z Państwa pomocą rysuje na kartce 20 pól,

–       Państwo je numerujecie od 1 do 20 (przy numerze 20 jest META, dziecko rysuje tam las.

–       przed polem z numerem 1 jest miejsce do ustawiania pionków – narysowane np. 4 kółka i to jest START.

Celem gry jest dotarcie do lasu – pola z numerem 20. Grę można dowolnie ozdobić, pokolorować, powyklejać wg pomysłu dziecka.

 

Każde pole od 1 do 20 ma przypisane znaczenie. Jeśli jest ono dobre dla środowiska, pionek przesuwa się o kilka pól do przodu, a jeśli złe – cofa się.

 

Znaczenie kolejnych pól:

  1. Pomagacie sprzątać las. Przesuwacie pionek o 2 pola do przodu.
  2. Wyłączacie światło, gdy wychodzicie z pokoju. Przesuwacie pionek o 3 pola do przodu.
  3. Pomagacie leśniczemu dokładać jedzenie do paśnika dla zwierząt. Przesuwacie pionek o 2 pola do przodu.
  4. Po pikniku zostawiliście śmieci w lesie. Cofacie się o 2 pola.
  5. Kupujecie z rodzicami energooszczędne żarówki. Przesuwacie pionek o 1 pole do przodu.
  6. Urwaliście gałęzie, aby zrobić z nich miecze. Cofacie się o 2 pola.
  7. Myjecie zęby przy zakręconym kranie. Przesuwacie pionek o 2 pola do przodu.
  8. Włożyliście kij w mrowisko. Cofacie się o 1 pole.
  9. Pomagacie sadzić drzewa. Przesuwacie pionek o 3 pola do przodu.

10.  Głośno krzyczycie w lesie, uciekają zwierzęta, odlatują ptaki. Cofacie się o 2 pola.

11.  Dokarmiacie ptaki w czasie mrozów. Przesuwacie pionek o 1 pole do przodu.

12.  Posadziliście na balkonie kwiaty i je podlewacie. Przesuwacie pionek o 2 pola do przodu.

13.  Podeptaliście grzyby. Cofacie się o 2 pola.

14.  Segregujecie śmieci. Przesuwacie pionek o 2 pola do przodu.

15.  Namawiacie rodziców, aby załadowywali pralkę i zmywarkę do pełna i dopiero wtedy uruchamiali urządzenie. Przesuwacie pionek o 2 pola do przodu.

16.  Złapaliście biedronkę i włożyliście ją do pudełka od zapałek. Cofacie się o 2 pola.

17.  Ubrania, z których wyrośliście, oddajecie innym dzieciom.

18.  Przesuwacie pionek o 2 pola do przodu.

19.  D o przedszkola przychodzicie z rodzicami pieszo, bo mieszkacie niedaleko, a jadące samochody zatruwają środowisko. Przesuwacie pionek o 2 pola do przodu.

20.  Wyrzucacie kartkę zapisaną tylko z jednej strony. Cofacie się o 1 pole.

 

Gratulacje! Możecie pospacerować po pięknym lesie!

 

  • „Franklin i Dzień Ziemi” – oglądanie bajki

Na zakończenie, po trudach konstruowania gry oraz zaciętej rywalizacji podczas gry,  zapraszamy do obejrzenia bajki z cyklu „Franklin i przyjaciele”. Miłego oglądania.

https://www.youtube.com/watch?v=jeNa2YANBaw

 

 

Miłej zabawy!

Efektami możecie podzielić się z nami wysyłając zdjęcie gry na przedszkolnego Facebooka, Czekamy!

 

 

Opracowanie zadań zgodne z podstawą programową wychowania przedszkolnego: Katarzyna Kiljan, Beata Chmielewska na podstawie materiałów dydaktycznych cyklu wydawniczego Plac zabaw WSiP, Czterolatek, pomysłów własnych oraz  materiałów pochodzących ze stron internetowych:

https://www.youtube.com/watch?v=d_hb6NqGZQ8

https://www.youtube.com/watch?v=jeNa2YANBaw

 

 

 

 

Środa  22.04.2020r.

Segregujemy odpady!

Propozycje do zrealizowania z dzieckiem w domu:

  • „Hop do góry” –  zabawa z piosenką.

Na dobry początek prosimy uruchomić  link  z piosenką  „Hop do góry” https://www.youtube.com/watch?v=pQjB7kgnQpI.  Wspólnie z dzieckiem bawimy się zgodnie z tekstem piosenki, albo wymyślamy własne ruchy. Zabawę można powtórzyć kilka razy .

 

  • „Rady na odpady” – bajka edukacyjna

Poprosimy o obejrzenie bajki edukacyjnej o segregowaniu śmieci.

https://www.youtube.com/watch?v=0WS8vo0iD2k

Po obejrzeniu bajki można zadać pytania:

–       Kogo wezwały dzieci, kto był ekspertem od ekologii?

–       Co będzie za parę lat, kiedy w śmieciach zniknie świat?

–       Jak możemy uratować przyrodę? Co możemy zrobić?

–       Po co segregujemy śmieci?

–       Czy z posegregowanych śmieci można coś zrobić? Co to jest recykling? - w tym momencie można jeszcze raz uruchomić bajkę (5 minuta 10 s.)

–       Co możne powstać z makulatury?...starych puszek...?

 

Prosimy o przeczytanie krótkiego wierszyka:

Pomyślmy już teraz o naszej planecie ( Ziemi)
zanim się stanie jednym wielkim śmieciem.
Byłby to wtedy problem nie lada,
zatem już teraz pomyślmy o odpadach.
Bo śmieci i odpady nie są jednakowe,
są szklane, papierowe także plastikowe.
Więc posłuchajcie dobrej rady i segregujcie odpady.
I od dzisiaj swych śmieci nie wyrzucajcie jak leci.

Osobno plastik, osobno szkło,
osobno puszki – przyrodę chroń !

Teraz możemy powiedzieć dziecku:

Mieszkamy na planecie, która nazywa się Ziemia. Aby żyć musimy jeść i pić. Jedzenie kupujemy w sklepach. Jest ono pięknie zapakowane (np.; jogurty, serki, herbaty). Picie kupujemy w butelkach i kartonikach. Kupujemy gazety, kremy, szampony itp. Gdy zjemy, wypijemy, przeczytamy gazety – to co robimy z opakowaniami ?

Wspólnie ustalcie, że SEGREGUJEMY ODPADY!

Kolejnym krokiem będzie działanie praktyczne. Potrzebne będą kartki papieru w kolorze żółtym, zielonym, niebieskim i białym, które będą symbolizowały pojemniki na śmieci. Wspólnie z dzieckiem jeszcze raz  omawiamy do czego służą pojemniki i dlaczego mają różne kolory (każdy kolor oznacza inny rodzaj odpadów). Wspólnie ustalamy do którego pojemnika, jakie odpady wrzucamy.

 

Żółty – plastik i metale

Niebieski – papier

Zielony – kolorowe szkło

Biały – szkło bezbarwne

 

Przydadzą się więc jakieś „śmieci” np. papier, opakowanie kartonowe, pudełko, butelki: plastikowa i szklana, puszka, szklany słoik z metalową pokrywką, pojemnik po serku itp.

 

Kartki rozkładamy na podłodze, następnie wspólnie segregujemy „śmieci”, które przygotowaliśmy (przy słoiku z metalową nakrętką zwracamy uwagę, żeby odkręcić nakrętkę, ponieważ wyląduje w innym pojemniku niż szklany słoik).

 

Drodzy Rodzice, jeżeli w domu macie pojemniki (miejsca) do segregowania odpadów, możecie do zadanie wykonać bez pomocy kartek.

 

  • „Co to jest? ” – rysowanie palcem na plecach

Zabawa w parze (dziecko – rodzic). Rysujecie sobie nawzajem  na plecach różne przedmioty i zgadujecie, co to jest. Zaczynacie od prostych form, takich jak fala, piłka, choinka, serce, kwiatek, dom, przechodząc do trudniejszych – bałwan, ryba, samochód, człowiek, żaglówka.

Miłej zabawy!

 

Jutro przydadzą się kartki papieru, kredki, mazaki, klej, pionki do gry i kostka.

 

Opracowanie zadań zgodne z podstawą programową wychowania przedszkolnego: Katarzyna Kiljan, Beata Chmielewska na podstawie materiałów dydaktycznych cyklu wydawniczego Plac zabaw WSiP, Czterolatek, pomysłów własnych oraz  materiałów pochodzących ze stron internetowych:

https://www.youtube.com/watch?v=pQjB7kgnQpI

https://www.youtube.com/watch?v=0WS8vo0iD2k

https://www.wychowanieprzedszkolne.pl/segregacja-smieci-w-przedszkolu/

 

 

 

 

Wtorek  21.04.2020r.

Cieszę się piękną i zdrową Ziemią!

 

Propozycje do zrealizowania z dzieckiem w domu:

 

  • „Spacer żuka” –opowieść ruchowa

Poprosimy o głośne czytanie opowiadania, dziecko wykonuje ruchy zgodnie z treścią opowiadania (możecie też robić to razem).

Pewien mały żuk poszedł na spacer. (maszerujemy np. po dywanie)

Na swej drodze napotkał dużego jeża. (zatrzymujemy się i patrzymy do góry)

Jeż był tak ogromny, że żuk musiał wysoko podskoczyć trzy razy, aby jeż go zauważył. (podskakujemy, licząc: jeden, dwa, trzy)

Poszedł dalej (maszerujemy), lecz tam rosła bardzo gęsta trawa, więc żuk musiał się schylić, aby przejść. (chodzimy na ugiętych kolanach ze schyloną głową)

Gdy mu się to udało, dotarł na bardzo piaszczystą drogę, trudne to zadanie dla żuka, trzeba szybciutko przebierać nogami. (przemieszczamy się po dywanie, szybko poruszając nogami).

Ale cóż to?! Nie udało się! Nasz żuk przewrócił się na plecy. (kładziemy się na plecach)

Biedny mały żuk przebierał nóżkami tak szybko i bujał się na boki (wykonujemy te czynności), ale nie udawało mu się podnieść.

Nagle zawiał mocniejszy wiatr i przewrócił żuka z powrotem na nogi. (przekręcamy się na bok, później kładziemy się na brzuchu i wstajemy)

Bardzo już zmęczony, ale zadowolony żuk wrócił do domu i położył się, aby odpocząć. (idziemy powoli, następnie kładziemy się na brzuchu i zwijamy w kulkę)

 

  • „Leśne duszki” – piosenka, muzyka: Aleksander Pałac Słowa: Dorota Gellner

Prosimy o wysłuchanie piosenki  https://www.youtube.com/watch?v=d_hb6NqGZQ8

 

  1. Żyją w lesie małe duszki,
    które czyszczą leśne dróżki.
    Mają miotły i szufelki
    i do pracy zapał wielki.

    Ref. Duszki, duszki, duszki leśne
    wstają co dzień bardzo wcześnie
    i ziewając raz po raz
    zaczynają sprzątać las.

 

  1. Piorą liście, myją szyszki,
    aż dokoła wszystko błyszczy.
    Muchomorom piorą groszki,
    bo te duszki to czyścioszki.

    Ref. Duszki, duszki, duszki leśne...

 

  1. Gdy ktoś czasem w lesie śmieci,
    zaraz duszek za nim leci.
    Zaraz siada mu na ręce,
    grzecznie prosi: - Nie śmieć więcej!

    Ref. Duszki, duszki, duszki leśne...

 

Po wysłuchaniu piosenki zadajemy dziecku pytania dotyczące treści piosenki:

–       O kim była piosenka?

–       Gdzie żyły leśne duszki?

–       Co robiły w lesie?

–       O co duszki grzecznie proszą?

 

  • „Co możemy zrobić dla naszej Ziemi?” – rozmowa na temat sposobów dbania o środowisko.

Przed rozpoczęciem rozmowy, poprosimy o obejrzenie krótkiego filmu.

https://www.youtube.com/watch?v=IPczhbMMtm4

Prosimy przeczytać dziecku poniższy, króciutki tekst i zadać pytania:

 

Abyśmy nadal mogli oglądać drzewa, słyszeć śpiew ptaków i czuć zapach kwiatów, musimy dbać o środowisko, o naszą planetę.

Jak możemy chronić lasy? (…), wodę (…), dbać o przyrodę? (…). Dziecko swobodnie wypowiada się na temat sposobów ochrony przyrody.

 

Można uzupełnić wypowiedzi dziecka o inne pomysły np.:

Wyłączaj światło w pokoju, z którego wychodzisz!

Zakręć wodę, gdy jej nie używasz, na przykład, gdy myjesz zęby!

Możemy posadzić drzewo, krzew lub inne rośliny!

Posadź i pielęgnuj kwiaty na balkonie!

Gdy są mrozy, dokarmiaj ptaki!

Segreguj śmieci!

Możemy wymienić żarówki na energooszczędne.

Możemy wyjaśnić dziecku co to jest  recykling (powtórne przetworzenie produktu).

 

Dodatkowo:

Jeżeli dziecko ma jeszcze ochotę do działania, proponujemy pracę plastyczną.

  • „Wiosenne drzewko” – praca plastyczna

Do wykonania pracy potrzebujecie: rolkę po papierze, brązową i różową bibułę, kartkę z bloku technicznego, brązową plastelinę, zielony pisak, kredkę lub plastelinę. Jeśli nie macie w domu plasteliny i bibuły, można drzewo zrobić przy pomocy farb, albo skrawków kolorowego papieru.

Instrukcja w linku poniżej:

https://mojedziecikreatywnie.pl/2020/03/wiosenne-drzewko-z-rolki-i-plasteliny/

 

Miłej zabawy!

Efektami możecie podzielić się z nami wysyłając zdjęcie pracy na przedszkolnego Facebooka, Czekamy!

 

Jutro zajmiemy się segregowaniem śmieci (papier, szkło lub metale i tworzywa sztuczne). Przydadzą się więc jakieś „śmieci” np. papier, opakowanie kartonowe, pudełko, butelki: plastikowa i szklana, puszka, szklany słoik z metalową pokrywką, pojemnik po serku itp.

 

 

Opracowanie zadań zgodne z podstawą programową wychowania przedszkolnego: Katarzyna Kiljan, Beata Chmielewska na podstawie materiałów dydaktycznych cyklu wydawniczego Plac zabaw WSiP, Czterolatek, pomysłów własnych oraz  materiałów pochodzących ze stron internetowych:

https://www.youtube.com/watch?v=d_hb6NqGZQ8

https://www.youtube.com/watch?v=IPczhbMMtm4

https://mojedziecikreatywnie.pl/2020/03/wiosenne-drzewko-z-rolki-i-plasteliny/

 

 

 

 

Poniedziałek  20.04.2020r.

Jestem przyjacielem przyrody!

Propozycje do zrealizowania z dzieckiem w domu:

  • „Równowaga” –zabawa ruchowa z piosenką

Na dobry początek prosimy, uruchomić  link  https://www.youtube.com/watch?v=ozI7YcVASgo z piosenką „Równowaga”. Wspólnie z dzieckiem bawimy się zgodnie z tekstem piosenki, albo wymyślamy własne ruchy. Zabawę można powtórzyć kilka razy .

  • „Wielka przygoda Zosi”– opowiadanie.

Drodzy Rodzice, zanim przeczytacie opowiadanie poszukajcie wspólnie z dzieckiem w książkach ilustracji zwierząt występujących w opowiadaniu: biedronkę, chrząszcza – jelonka rogacza, pszczołę, pająka, osę, karpia, owada – nartnika, mrówkę. Jeżeli ich nie znajdziecie, nie martwcie się pod poszczególnymi fragmentami tekstu są linki do zdjęć internetowych.

Prosimy czytając opowiadanie zadawać dziecku pytania do poszczególnych fragmentów tekstu.

Wielka przygoda małej Zosi

aut. Barbara Lewandowska Janina Krzemieniecka

Biedronka – Kropeczka mieszkała na łące pod listkiem koniczyny. Dobrze jej tu było. Przyszła na łąkę Zosia. Posadziła małą biedroneczkę na dłoni i powiedziała:

- Masz czerwoną sukienkę, to i domek musisz mieć czerwony. I zamknęła Kropeczkę w pudełku od zapałek. Były tu cztery gładkie ściany, ale nie było koniczyny ani grzejącego słonka, ani błękitnego nieba.

 

Pytamy dziecko: Czy Zosię można nazwać przyjacielem przyrody? Dlaczego?

 

A kiedy wieczorem Zosia zasnęła, poczuła nagle, że robi się coraz to mniejsza i mniejsza… Wreszcie była tak malutka, że mogłaby się wykąpać w mamusinym naparstku jak w wannie. Wtedy przyszła do niej Kropeczka.

- Chodź ze mną – powiedziała.

I Zosia poszła z biedronką na łąkę. Teraz trawy wydawały jej się wielkie jak drzewa. Szumiały jak las. Z gęstwiny wyszedł ogromny chrząszcz.

- Kto mi spać przeszkadza? – mruczał rozgniewany.

Zosia przestraszyła się jego groźnych rogów. Zaczęła uciekać co sił w małych nóżkach. O mało nie wpadła w gęstą sieć pająka! W tej sieci siedziała zapłakana pszczoła.

- Uwolnię cię, nie płacz… – obiecała Zosia.

Małymi paluszkami rozrywa nitki. Prędko, prędko, bo pająk może wrócić lada chwila! Oho! Już nadchodzi! Z daleka krzyczy: „ Ja wam dam!, Ja wam dam!”

Może sobie krzyczeć! Nic już nie zrobi ani pszczole, ani Zosi! Pszczoła poleciała z Zosią do ula. Strażniczka zaprowadziła je do królowej. Opowiedziała Zosia o całej przygodzie.

- Bzum – bzum – bzum – zabrzęczała królowa. Jesteś bardzo dzielna Zosiu. A w nagrodę weź dwa dzbany miodu.

Pytamy dziecko: Co się stało, gdy Zosia zasnęła? Jakie zwierzęta spotkała Zosia?

https://swiatmakrodotcom.files.wordpress.com/2012/07/dscf2484.jpg

https://www.superkid.pl/ciekawostki-jelonek-rogacz

https://swiatmakrodotcom.files.wordpress.com/2011/09/p1230557.jpg

https://www.medianauka.pl/pszczola-miodna

Wyszła Zosia z ula. Dźwiga dzbany. Miodek pachnie znakomicie. Spróbowała raz i drugi… Nie zdążyła po raz trzeci oblizać paluszków, bo z wielkim szumem i bzykaniem nadleciały osy – łakomczuchy. W mig wylizały dzbany i dalejże gonić Zosię! A żądła miały ostre jak szpileczki! Kto wie, co by się z Zosią stało, gdyby Kropeczka nie przybiegła na pomoc.

- Siadaj mi na grzbiecie! – zawołała. Rozwinęła skrzydełka i… frunęła wysoko.

- Już mnie nie złapiecie, obrzydliwe osy! – cieszyła się Zosia. - Zaraz wam pokażę: „Zyg, zyg, marcheweczka”… Podniosła rączki i… poleciała w dół! Chlup! Wpadła w środek ogromnego stawu. Karp, który tu mieszkał, bardzo się zdziwił:

„Jeszcze takiej ryby nigdy nie widziałem. Może zjeść ją na śniadanie?”

. Nie zjesz, karpiu, Zosi, bo po wędce już ucieka na powierzchnię wody! Usiadła na listku jak na wysepce. I martwi się :„Kto mi pomoże dopłynąć do brzegu?”.

- Ja! – powiedział nartnik. – Przecież umiem sunąć po wodzie!

Siadła Zosia nartnikowi na grzbiecie. Za chwilę była na brzegu. Spotkała tu pracowite mrówki.

- Co robicie? – spytała.

Ale mrówki nie miały czasu na rozmowę. Naprawiały mrowisko, które nocą popsuł deszcz. Pomagała im Zosia w pracy. A potem pokazały jej mrówki całe mrowisko. Taki był tam ruch i gwar, jak na ulicach prawdziwego miasta! Najbardziej podobał się Zosi żłobek. Tu wylęgały się z jajeczek małe mrówki. Opiekowała się nimi Zosia, dopóki nie podrosły. A kiedy już umiały chodzić, poszła z nimi na spacer. Wesoło bawiły się na łące.

Pytamy dziecko: Jakie zwierzęta spotkała Zosia?

https://www.metodadomana.org/single-post/2017/10/24/Osa

https://www.medianauka.pl/karp

https://epochtimes.pl/nartnik-owad-ktory-jest-wybitnym-narciarzem-wodnym/

Nagle rozległ się hałas, tupanie. To chłopcy przybiegli na łąkę z siatką na motyle. Uciekły mrówki. Zosia schowała się pod listkiem.

Zaszumiało, zahuczało, zachwiał się listek i… już Zosia zaplątana w gęstą siatkę! Na próżno krzyczała. Głos miała cichy jak szelest trawki. Nikt jej nie słyszał.

- Masz czerwoną sukienkę, to i domek musisz mieć czerwony – powiedział chłopiec. I zamknął ją w pudełku od zapałek. Były tu cztery gładkie ściany, ale nie było zielonego listka ani grzejącego słońca, ani błękitnego nieba. I wtedy Zosia obudziła się. A potem otworzyła pudełko.

- Biedroneczko – Kropeczko, leć na łąkę do pachnącej koniczyny, błękitnego nieba i grzejącego słonka!

 

Pytamy: Co się stało, gdy dzieci złapały Zosię w siatkę na motyle? Co zrobiła Zosia, gdy się obudziła? Jak zachowuje się przyjaciel przyrody? Czy Ty jesteś przyjacielem przyrody?

 

Dodatkowo:

Można wspólnie z dzieckiem poszukać informacji  i ciekawostek na temat   zwierząt wymienionych w opowiadaniu.

 

  • „Znaczek – jestem przyjacielem przyrody” – zabawa plastyczna.

Prosimy, żebyście Państwo wspólnie z dzieckiem zaprojektowali i przygotowali znaczek „Przyjaciel przyrody”. Można go wykonać z papieru. Uwaga dzieci (rodzice w razie potrzeby pomagają) - wycinacie koło, rysujecie kredkami, mazakami lub wyklejacie plasteliną. Znaczek mocujecie do ubrania klejącą taśmą dwustronną lub wieszanie na wstążeczce. A może dzieci  mają inny  pomysł na znaczek? Pełna swoboda! Miłej zabawy! Jeżeli dzieci będą miały ochotę pochwalić się  swoją pracą, wyślijcie zdjęcia znaczków w wiadomości na przedszkolnego Facebooka. Czekamy z niecierpliwością na efekty.

 

Opracowanie zadań zgodne z podstawą programową wychowania przedszkolnego: Katarzyna Kiljan, Beata Chmielewska na podstawie materiałów dydaktycznych cyklu wydawniczego Plac zabaw WSiP, Czterolatek, pomysłów własnych oraz  materiałów pochodzących ze stron internetowych:

https://www.youtube.com/watch?v=ozI7YcVASgo

https://swiatmakrodotcom.files.wordpress.com/2012/07/dscf2484.jpg

https://www.superkid.pl/ciekawostki-jelonek-rogacz

https://swiatmakrodotcom.files.wordpress.com/2011/09/p1230557.jpg

https://www.medianauka.pl/pszczola-miodna

https://www.metodadomana.org/single-post/2017/10/24/Osa

https://www.medianauka.pl/karp

https://epochtimes.pl/nartnik-owad-ktory-jest-wybitnym-narciarzem-wodnym/

 

 

 

 


 

 

Cykl tematyczny: PRACA ROLNIKA

 

Drodzy Państwo, w tym tygodniu powrócimy na wieś, ale tym razem dzieci przy Waszej pomocy dowiedzą się nieco więcej na temat pracy rolnika i jego codziennego życia na wsi. Jeżeli macie w domu  książeczki, czasopisma, zabawki (np. maszyny rolnicze), puzzle itp. – będą one świetnym materiałem do pracy i zabawy.

 

Piątek 17.04.2020r.

Jakie maszyny pomagają rolnikowi?

 

 

Propozycje do zrealizowania z dzieckiem w domu:

 

 

  • Jarzynowy wóz  - inscenizacja do słów piosenki.

Prosimy, żebyście Państwo puścili dziecku piosenkę klikając w link https://www.youtube.com/watch?reload=9&v=Ka2aezmtr90, a następnie pokazali lub powiedzieli dziecku, jakie ruchy ma wykonywać do tekstu (można to robić fragmentami bez podkładu muzycznego)

 

Ref.: Jechał, jechał wóz - kręci kółka dłońmi z boku ciała,

smaczne rzeczy wiózł - masuje brzuch ruchem okrężnym,

tur, tur, tur, turkotał - kręci obiema rękami z boku ciała,

smaczne rzeczy wiózł - masuje brzuch ruchem okrężnym.

 

Tu marchew czerwona - rysuje w powietrzu podłużny kształt,

kapusta zielona - rysuje w powietrzu koło,

rzodkiewek różowe kuleczki -  zaciska pięści i wyciąga je do przodu,

w słonecznym kolorze słonecznik - rysuje w powietrzu bardzo duże koło.

 

Ref.: Jechał, jechał wóz… jw.

 

Tu strączki fasoli - porusza dłońmi opuszczonymi wzdłuż ciała,

i bobu do woli - porusza naprzemiennie rękami w kierunku ust,

szpinaku zielona tam fura - układa dłonie na kształt stożka,

i burak pąsowy jak burak - zagląda do złożonych w muszelkę dłoni.

 

Ref.: Jechał, jechał wóz… jw.

 

  • „Jakie maszyny i urządzenia pomagają rolnikowi?” – rozmowa na temat pracy rolnika na podsta­wie zdjęć i doświadczeń dzieci.

Prosimy porozkładać, pootwierać przed dzieckiem obrazki, książeczki z maszynami rolniczymi, przygotowane zabawki a następnie zapytać je:

 

-       Czy i jakie zna maszyny i urządzenia, które pomagają rolni­kowi w jego ciężkiej pracy? (Dziecko wymienia znane sobie nazwy maszyn i jeżeli może, pokazuje je.)

-       Czy wiesz, do czego te maszyny służą? (dziecko odpowiada zgodnie ze swoją wiedzą)

 

Prosimy teraz uzupełnić wiedzę dziecka na temat maszyn i urządzeń rolniczych przy pomocy poniższych informacji i klikając w podane linki (ilustracje do poszczególnych maszyn i urządzeń):

 

Kombajn zbożowy – jest maszyną, która ścina zboże, młóci je (czyli oddziela ziarno od kłosów). Na polu kombajn zostawia słomę, a ziarna zbóż zbiera i przesypuje do zbiornika przygotowanego przez rolnika. https://pl.depositphotos.com/stock-photos/kombajn-zbo%C5%BCowy.html

 

Silos – to zbiornik do przechowywania ziarna, jednak zanim ono tam trafi, musi być bardzo dokład­nie wysuszone, bo inaczej szybko zapleśnieje. https://pl.depositphotos.com/stock-photos/silos.html

 

Traktor – jest maszyną wielofunkcyjną. Po podłączeniu do niego innych urządzeń można go wyko­rzystywać przy różnych pracach.  https://www.istockphoto.com/pl/obrazy/traktor?mediatype=photography&phrase=traktor&sort=mostpopular

 

Prasa belująca – służy do zbierania siana, słomy z pola i zwijania go w bele.

https://www.okiemrolnika.pl/technika-rolnicza/item/750-prasa-zwijajaca-claas-variant-370

 

Pług – narzędzie do przekopywania ziemi po zimie, aby nie była zbyt twarda. Pług przygotowuje ją tak, aby można było w niej zasiać nowe nasiona.

http://www.agro-tom.eu/aktualnosci/nowe-zdjecia-pracy-pluga/

 

Siewnik – maszyna do rozsiewania ziarna po polu.

https://pixabay.com/pl/photos/siewnik-rolnictwo-trawa-nasiona-989473/

 

  • „Co zrobić, by sól była miałka?” – rozdrabnianie soli za pomocą moździerza kuchennego.

 

Prosimy położyć przed dzieckiem moździerz i sól gruboziarnistą, a następnie nawiązując do wczorajszych zajęć zadać następujące pytania:

 

-       O czym wczoraj rozmawialiśmy? lub

-       Co wczoraj piekliśmy?

-       Z czego się robi chleb?

-       Jak myślisz, czy możemy sami zrobić mąkę?

 

teraz tłumaczymy dziecku, że nie mamy jednak w domu specjalistycznych maszyn, które pomogłyby nam zemleć zboże na mąkę, ale spróbujemy rozdrobnić te kryształki soli, które leżą przed nim na drobną sól kuchenną tak, aby była odpowiednia do solenia wszystkich potraw, na przykład jajka na miękko.

 

Dziecko próbuje za pomocą moździerza z Państwa instruktarzem (pokazem) rozetrzeć sól jak najdrobniej. Gdy skończy, roztartą solą może posolić dowolną potrawę – oczywiście za Państwa pozwoleniem.

 

 

Bardzo prosimy o przygotowanie dziecku na jutrzejszy dzień:

-     taśmy dwustronnej lub kolorowej wstążeczki,

-     sztywnej kartki np. z bloku technicznego,

-     kredki, mazaki

 

Opracowanie zadań:

Katarzyna Kiljan, Beata Chmielewska

na podstawie materiałów dydaktycznych cyklu wydawniczego Plac zabaw WSiP, czterolatek, własnych pomysłów oraz materiałów pochodzących ze strony:

https://www.youtube.com/watch?reload=9&v=Ka2aezmtr90,

https://pl.depositphotos.com/stock-photos/kombajn-zbo%C5%BCowy.html

https://pl.depositphotos.com/stock-photos/silos.html

https://www.istockphoto.com/pl/obrazy/traktor?mediatype=photography&phrase=traktor&sort=mostpopular

https://www.okiemrolnika.pl/technika-rolnicza/item/750-prasa-zwijajaca-claas-variant-370

http://www.agro-tom.eu/aktualnosci/nowe-zdjecia-pracy-pluga/

https://pixabay.com/pl/photos/siewnik-rolnictwo-trawa-nasiona-989473/

 

 

Czwartek16.04.2020r.

Pieczemy chleb

 

Propozycje do zrealizowania z dzieckiem w domu:

 

  • Misia bela – zabawa z pokazywaniem

Prosimy przeczytać (powiedzieć) dziecku wyliczankę kilka razy tak, aby się jej nauczyło na pamięć, a następnie pokazać (wytłumaczyć) mu sposób poruszania się wg instrukcji:

 

Trąf, trąf, misia bela - dziecko uderza cztery razy piąstkami o siebie, pionowo jedna o drugą.

Misia kasia - przykuca i otwartymi dłońmi uderzają raz o podłogę,

Kąfacela -  wykonuje dwa podskoki,

Misia a - obraca się wokół swojej osi w lewo i klaszczą w dłonie na „a”,

Misia be - obraca się wokół swojej osi w prawo i klaszczą w dłonie na „be”,

Misia kasia - przykuca i otwartymi dłońmi uderza o podłogę,

Kąface - wykonuje trzy podskoki.

 

Zabawę powtarzamy dwa - trzy razy, za każdym razem coraz szybciej.

 

  • „Wizyta na wsi” - ćwiczenia oddechowe

Prosimy przeczytać poniższy tekst i poprosić dziecko o wykonywanie ćwiczeń oddechowych (prosimy Państwa, abyście demonstrowali dziecku sposób wykonywania ćwiczeń). Dziecko podczas wykonywania tych ćwiczeń chodzi po pokoju (kuchni), a na klaśnięcie zatrzymuje się.

 

Jesteśmy na wsi. Jedziemy traktorem

-       wdech – a na wydechu mówimy: tur, tur, tur, tur - 2x (zademonstrować).

Dojechaliśmy na podwórko, jesteśmy w kurniku - (klasnąć dziecko ma się zatrzymać)

-       wdech i na wydechu mówimy: kura zniosła jedno jajo, drugie jajo, trzecie jajo.

-       wdech, a na wydechu zdmuchujemy sobie „siano” z rąk i dłoni.

 

  • „Jak powstaje chleb?” - od ziarenka do  bochenka

Prosimy puścić dziecku krótki film Jak produkowany jest chleb klikając w link https://www.youtube.com/watch?v=kWq3VMWJ9MA, a następnie zadać mu następujące pytania:

-       Z czego się robi mąkę? (ze zboża)

-       Gdzie rośnie zboże? (na polu)

-       Co sprawia, że zboże rośnie? (deszcz i słońce)

-       Gdzie mielone jest ziarno zbóż? (w młynie)

-       Co jest potrzebne do zrobienia chleba? (mąka, drożdże, woda)

-       Gdzie się wkłada gotowe do pieczenia bochenki chleba? (do pieca)

 

  • Pieczemy chleb!” – przygotowanie chleba do wypieku.

Prosimy o przygotowanie następujących produktów (proporcje na trzy foremki chleba):

-       1 kg mąki,

-       2 saszetki suchych drożdży,

-       litr wody,

-       2 łyżki cukru,

-       1,5 łyżeczki soli,

-       pestki słonecznika, pestki dyni,

-       masło do posma­rowania foremek,

-       otręby,

oraz

-       dużej miski,

-       dużej łyżki do mieszania,

-       3 prostokątnych foremek,

-       ściereczki.

Zanim razem z dzieckiem przystąpicie Państwo do robienia ciasta na chleb, prosimy, abyście poprosili je o dokładne umycie rączek (można wykorzystać przy myciu rączek poznaną wcześniej rymowankę: Nasze ręce są dziś brudne…) i założenie fartuszka (jeżeli taki posiada).

Robimy ciasto – dziecko przy Państwa pomocy kolejno:

-       wsypują składniki do miski,

-       dokładnie miesza łyżką wszystkie składniki - dokładnie wymieszane ciasto przykrywacie ściereczką i  stawiacie Państwo w ciepłym miejscu, na ok godzinę,

-       smaruje formy masłem i wysypuje je otrębami,

-       po (ok.) godzinie razem z dzieckiem przekładacie je do wcześniej przygotowanych foremek, a foremki wstawiacie do pieca (dla bezpieczeństwa dziecko tylko obserwuje).

Chleb piecze się około godziny w temperaturze 180 C. Smacznego J

 

  • „Ile mam tu figur?” – zabawa matematyczna

Prosimy o wysypanie przed dzieckiem pudełka klocków drewnianych lub innych o geometrycznych kształtach. Następnie poproście Państwo dziecko o to, aby:

-     podzieliło figury tak, żeby w każdej grupie były te same figury.

-     policzyło i powiedziało: Ile jest trójkątów, kół, kwadratów, prostokątów?

Jeżeli klocki są kolorowe:

-     podzieliło figury kolorystycznie.

-     policzyło i powiedziało: Ile jest figur np. czer­wonych, żółtych, niebieskich…?

 

Po wykonanym zadaniu dziecko może będzie chciało coś z klocków zbudować – np. dom rolnika.

Życzymy udanej zabawy

 

 

Bardzo prosimy o przygotowanie dziecku na jutrzejszy dzień:

-       książeczki, ilustracje pokazujące maszyny rolnicze, zabawki – maszyny rolnicze, ciągniki;

-       moździerz kuchenny lub inne naczynie, w których można rozetrzeć sól gruboziarnistą;

-       sól gruboziarnistą.

 

Opracowanie zadań:

Katarzyna Kiljan, Beata Chmielewska

na podstawie materiałów dydaktycznych cyklu wydawniczego Plac zabaw WSiP, czterolatek, własnych pomysłów  oraz strony internetowej:

https://www.youtube.com/watch?v=kWq3VMWJ9MA

 

 

Środa 15.04.2020r.

Rok na wsi, siejemy rzeżuchę

 

Propozycje do zrealizowania z dzieckiem w domu:

 

  • „Kolory pór roku” – zabawa dydaktyczna z rymowanką.

W tej zabawie przydadzą nam się jakiekolwiek kolorowe przedmioty np. plastelina, kredki, kartki, klocki itp. Wśród tych kolorów muszą znaleźć się: zielony, żółty, czerwony lub pomarańczowy i biały, które odpowiadają umownie kolorom pór roku.

 

Prosimy, aby Państwo rozłożyli przed dzieckiem te przedmioty, a następnie przeczytali rymowankę – za pierwszym razem całą, za drugim wersami. Po każdym przeczytanym wersie prosimy zadajcie Państwo dziecku pytanie:

 

-     Jaki kolor symbolizuje wiosnę/lato/ jesień/ zimę?

 

Zieloną łąką idzie wiosna, jest kolorowa i radosna. (zielony)

Żółte słońce mocno świeci, to jest lato, drogie dzieci. (żółty)

Czerwień liści dookoła, to już jesień do nas woła. (czerwony/pomarańczowy)

Biało, biało, coraz bielej, to dzięki zimie jest weselej. (biały)

 

Po przeczytaniu wierszyka i udzieleniu przez dziecko odpowiedzi, poproście je Państwo o ułożenie kolorowych przedmiotów symbolizujących pory roku w kolejności, w jakiej one po sobie następują – zaczynamy zawsze od wiosny (zielony, żółty, czerwony/pomarańczowy, biały) z jednoczesnym wypowiadaniem ich nazw – czyli dziecko układając zielony przedmiot mówi wiosna itd. (wskazane jest kilkakrotne powtórzenie przez dziecko nazw pór roku w odpowiedniej kolejności połączone z pokazywaniem na odpowiednie kolory w celu lepszego zapamiętania i usystematyzowania wiedzy)

 

Zadanie dodatkowe dla chętnych  dzieci – nauczenie się przy pomocy rodzica rymowanki na pamięć. Powodzenia J

 

  • „Mam dużo pracy” – zabawa dydaktyczna na temat pracy rolnika w każdej z pór roku.

Prosimy położyć na dywanie lub stoliku przedmioty w czterech kolorach symbolizujących pory roku (mogą być te, które posłużyły dziecku do poprzedniej zabawy), a następnie powiedzieć dziecku:

 

Wyobraź sobie, że jesteś rolnikiem i masz dużo pracy przed sobą. W każdej porze roku twoja praca wygląda trochę inaczej. Pokaż mi co rolnik robi (w tym momencie prosicie Państwo, aby dziecko wskazało dowolny kolor symbolizujący porę roku, a następnie czytacie tekst – zadaniem dziecka jest zilustrowanie ruchem czytanego przez Państwo tekstu, tak jak potrafi) wiosną/latem/jesienią/zimą

 

Wiosna:

Trawa już się zieleni i zwierzę­ta wychodzą na łąkę. Zboża posiane jesienią już wzeszły i potrzebują składników odżywczych, dlatego rolnik rozsypuje na polu nawóz. Wiosna to czas narodzin. W gospodarstwie rodzą się: kurczęta, cielęta i źrebięta.

 

Lato:

Lato na wsi to czas żniw czyli ścinania i zbierania zboża, sianokosów i wielu innych prac. Sąsiedzi pomagają sobie nawzajem. Gospodyni w warzywniku zbiera pomidory, fasolkę i sałatę. Zrywa się część najmniejszych jabłek, aby pozostałe były dorodniejsze.

 

Jesień:

Dni robią się coraz krótsze i należy się spieszyć, by ze wszystkim zdążyć. Trzeba zwieźć ostatnie zbiory, zebrać owoce i zaorać pola. Jesień to czas zbiorów ziemniaków, buraków, a także czas zbiorów jabłek i gruszek w sadzie. W warzywniku gospodyni ścina kapustę i wyrywa marchewki. Rolnik wkrótce zaorze pole i zasieje nowe zboże.

 

Zima:

Jest zimno i dni są krótkie. Przyroda odpoczywa. Zwierzęta muszą być trzymane w ciepłych pomieszczeniach. Rolnik przyci­na gałęzie drzew i rąbie drwa na opał. Potem suszy je i składuje. Jest mróz i na łąkach nie ma już trawy. Krowy zostają w oborze, a rolnik karmi je sianem.

 

A może Państwo razem z dzieckiem spróbujecie ilustrować ruchem powyższy tekst – z pewnością taka wspólna zabawa sprawi Wam dużo radości J

 

  • „Moja uprawa” – zasianie rzeżuchy.

Prosimy na stoliku przed dzieckiem ustawić przedmioty potrzebne do wysiania rzeżuchy: talerzyk, kawałek waty (lignina, płatki kosmetyczne), pół kubeczka wody,  nasiona rzeżuchy, a następnie powiedzieć mu, że

 

Dzisiaj założy swoją własną uprawę rzeżuchy. Przez kilka kolejnych dni będzie  dokładnie obser­wować, jak z nasiona wyrastają małe korzonki a później zielone kiełki.

 

Następnie poproście Państwo, aby dziecko postępowało zgodnie z poniższą instrukcją:

 

-     ułóż płasko grubą warstwę waty na talerzu, (można dziecku troszkę pomóc)

-     nasyp troszkę nasionek rzeżuchy na dłoń (można pomóc dziecku)

-     zasiej je równomiernie na wacie,

-     jak wysianych nasionek jest za mało, nasyp jeszcze trochę nasionek na dłoń i zasiej w tych miejscach na wacie, w których jest ich za mało (powtarzamy tyle razy, ile wg Państwa potrzeba)

-     następnie podlej delikatnie watę z nasionkami wodą z kubeczka i ustaw swoją uprawę na parapecie,

-     każdego dnia podlewaj swoją uprawę i obserwuj zmiany.

Życzymy dorodnych zielonych plonów J

 

  • „Wymarzony ogródek” – wykonanie makiety z plasteliny.

Prosimy przygotować dziecku tekturową podkładkę, na której dziecko przy Państwa pomocy wykona projekt ogródka, a także plastelinę i różne przydatne materiały, które macie w domu np. kolorowy papier, materiał przyrodniczy (można wykorzystać ten do robienia dekoracji świątecznych)

Poproście Państwo dziecko, aby powiedziało, co jego zdaniem  może rosnąć w ogródku (trawa, warzywa, kwiaty, drzewa, krzewy itd.), a następnie, żeby stworzyło swój wymarzony ogród.

Spróbujcie Państwo razem z dzieckiem zaprojektować ten wymarzony ogród na podkładce, a następnie pomóc mu nieco w jego stworzeniu. Zdjęciami wykonanych ogródków możecie się pochwalić robiąc zdjęcia i wysyłając na naszego przedszkolnego Facebooka.

Dobrej zabawy J

 

 

 

Bardzo prosimy o przygotowanie dziecku na jutrzejszy dzień:

-       jeżeli dziecko posiada – drewniane lub inne klocki o geometrycznych kształtach,

-       produkty do pieczenia chleba ((będziemy piekli chleb – możecie Państwo w domu spróbować) 1 kg mąki, 2 saszetki suchych drożdży, litr wody, 2 łyżki cukru, 1,5 łyżeczki soli, otrę­by, pestki słonecznika, pestki dyni, masło do posmarowania foremek, duża miska, duża łyżka do mieszania, 3 prostokątne formy, ściereczka.

 

Opracowanie zadań:

Katarzyna Kiljan, Beata Chmielewska

na podstawie materiałów dydaktycznych cyklu wydawniczego Plac zabaw WSiP, czterolatek oraz własnych pomysłów

 

 

Wtorek 14.04.2020r.

Z wizytą u babci i dziadka

 

Propozycje do zrealizowania z dzieckiem w domu:

 

  • Z wizytą u babci i dziadka na wsi – rozmowa na temat bezpieczeństwa na wsi oraz obowiąz­ków związanych z posiadaniem zwierząt na podstawie wiedzy i doświadczeń dzieci. (można wykorzystać książeczki, obrazki, zdjęcia wsi i zwierząt gospodarskich)

 

Prosimy, abyście Państwo puścili dziecku piosenkę (przypomnienie) Stary Donald farmę miał https://www.youtube.com/watch?v=KITSIpt5GzA i zachęcili dziecko do zabawy przy niej wg ich własnego pomysłu, a następnie porozmawiali z nim o życiu na wsi, bezpieczeństwie i obowiązkach związanych z posiadaniem zwierząt wykorzystując następujące pytania:

-       Czy byłeś(łaś) kiedyś na wsi?

-       Jakie zwierzęta można tam spotkać?

-       Jak myślisz, na co trzeba zwracać uwagę, gdy podchodzi się do zwierząt?

-       Czy można podchodzić do zwierząt, których się nie zna?

-       Czy można podchodzić do zwierząt od tyłu?

-       Czy mieliście kiedyś jakąś przy­godę związaną ze zwierzętami na wsi?

 

  • Dziwne kroki – zabawa ruchowa, naśladowcza

Dziecko chodzi sobie swobodnie po dywanie (podłodze), a Państwo po kolei wymieniacie, czyj chód ma dziecko naśladować mówiąc:

chodź jak:

-       kwoka z jajem,

-       zajączek,

-       pisklak, który dopiero wykluł się z jajka,

-       brykający baranek,

  • „Czym nakarmię kota, a czym konia?” – pogadanka na temat pożywienia dla zwierząt.

Prosimy zapytać dziecko (można to zrobić przy okazji oglądania razem z dzieckiem książeczek, obrazków ze zwierzętami):

-       O czym trzeba pamiętać, gdy ma się zwierzę? (dziecko podaje swoje pomysły, a Państwo staracie się tak nakierować jego wypowiedzi, aby padła odpowiedź, że najważniej­sze jest odpowiednie pożywienie)

-       Czy wszystkie zwierzęta możemy karmić w ten sam sposób?

a następnie przeczytać fragmenty wiersza – a po każdym zadać dziecku pytanie

 

Jak kotek zwierzęta mlekiem częstował Helena Bechlerowa

 

To jest Filik – kotek bury.

Ma wąsiki i pazury.

Dobry jest ten kotek Filik:

chce, by wszyscy mleko pili.

 

Stanął Filik przy kurniku.

– Czy chcesz mleka, koguciku?

Lecz kogucik z kurką czarną

na śniadanie jedli ziarno.

 

-       Jakie zwierzęta jedzą ziarno? (kury, indyki, kaczki, gęsi)

 

Koło żłobu stoi konik.

Filik ładnie się ukłonił.

– Lubisz mleko? – Nie, ja rano

smaczny owies jem i siano.

 

-       Jakie zwierzęta jedzą siano? (krowy, kozy, owce, konie)

 

Do królika kotek podszedł.

– Pij, pij mleczko, bardzo proszę!

Ale królik siadł pod drzewkiem:

chrupu, chrupu – gryzł marchewkę.

 

-       Jakie zwierzęta jedzą marchewkę? (króliki, krowy, konie, kozy)

 

Przed gołąbkiem Filik staje,

słodkie mleko mu podaje.

– Wypij mleczko sam, Filiku,

ja mam groszek w gołębniku.

 

-       Co jedzą gołębie i inne ptaki? (ziarna, owady)

 

Więc do krówki poszedł kotek.

– Czy na mleko masz ochotę?

– Nie, Filiku, bo ja przecież

jem zieloną trawkę w lecie.

 

-       Jakie zwierzęta jedzą latem trawę? (krowy, kozy, owce, konie)

 

Koło furtki kózka biała

także mleka pić nie chciała.

– Zabierz sobie kotku dzbanek!

Ja jem liście kapuściane.

 

-       Co jedzą kozy? (siano, marchew, kukurydzę, groch)

 

Poszedł kotek do motyla

i dzbanuszek mu nachyla.

Ale motyl tam na łące

pije z kwiatka sok pachnący.

 

-       Co jedzą motyle? (nektar, pyłek kwiatowy, soczyste owoce , które spijają za pomocą trąbki)

 

Teraz kotek mleko niesie

do wiewiórki w ciemnym lesie.

Na sosence wiewióreczka

gryzie orzech, nie chce mleczka.

 

-       Co je wiewiórka? (orzechy, ukryte w szyszkach nasiona drzew iglastych, nasiona drzew liściastych – żołędzie, nasiona klonu, jagody, młode pąki, grzyby)

 

Wraca kotek. Koło płotka

na ścieżynce jeża spotkał.

Jeżyk woła go z daleka:

– Bury kotku, daj mi mleka!

O, bo jeże, tak, jak kotki,

bardzo lubią mleczko słodkie.

 

-       Co je jeż? (owady, dżdżownice, żaby, małe gady, młode ptaki i myszy, ptasie jaja. Piją mleko matki– są ssakami. Nie można jednak karmić ich krowim mlekiem – choć bardzo go lubią, dostają po nim biegunki).

 

  • Jarzynowy wóz – zapoznanie z piosenką.

Prosimy puścić dziecku piosenkę (najlepiej dwa razy) klikając w link https://www.youtube.com/watch?reload=9&v=Ka2aezmtr90

Jarzynowy wóz sł. Maria Szypowska, muz. Edward Pałłasz

Ref.: Jechał, jechał wóz,

smaczne rzeczy wiózł,

tur, tur, tur, turkotał,

smaczne rzeczy wiózł.

Tu marchew czerwona,

kapusta zielona,

rzodkiewek różowe kuleczki,

w słonecznym kolorze słonecznik.

Ref.: Jechał, jechał wóz…

Tu strączki fasoli

i bobu do woli,

szpinaku zielona tam fura,

i burak pąsowy jak burak.

Ref.: Jechał, jechał wóz…

 

Po wysłuchaniu piosenki prosimy zadać dziecku pytania:

-       Co wiózł wóz(marchew, kapustę, rzodkiewki, słonecznik, fasolę, bób, szpinak, burak)

-       Jak możemy to nazwać jednym słowem? (warzywa)

 

Bardzo prosimy o przygotowanie dziecku na jutrzejszy dzień nasion rzeżuchy, małego talerzyka, kawałka waty, ligniny ewentualnie kilku wacików kosmetycznych oraz tekturki (może być ostatnia strona z bloku) i plasteliny.

 

 

Opracowanie zadań:

Katarzyna Kiljan, Beata Chmielewska

na podstawie materiałów dydaktycznych cyklu wydawniczego Plac zabaw WSiP, czterolatek, własnych pomysłów oraz materiałów pochodzących ze strony:

https://www.youtube.com/watch?reload=9&v=Ka2aezmtr90

 

 

 


 

Cykl tematyczny: WIELKANOC

Drodzy Rodzice! W tym tygodniu będziemy przygotowywać się do zbliżających się Świąt Wielkanocnych.

 

Piątek 10.04.2020r.

Śmigus – dyngus

Propozycje do zrealizowania z dzieckiem w domu:

  • Taniec zygzak

Drodzy Rodzice, dzisiejsze zajęcia rozpoczynamy przypomnieniem wczorajszej  zabawy  ruchowej z piosenką. Prosimy, uruchomić link https://www.youtube.com/watch?v=xm93WFJ7bNs z piosenką „Taniec zygzak”. Wspólnie z dzieckiem bawimy się zgodnie z tekstem piosenki, albo wymyślamy własne ruchy. Zabawę można powtórzyć kilka razy .

 

  • Śmigus – dyngus

Prosimy obejrzeć razem z dzieckiem fragment programu Domowe przedszkole – Świąteczne zwyczaje -  Śmigus - dyngus (początek 19 min. 45 s.)

https://vod.tvp.pl/video/domowe-przedszkole,swiateczne-zwyczaje-wielkanoc,43855

 

Po obejrzeniu tego fragmentu programu proponujemy włączyć dziecku piosenkę

https://www.youtube.com/watch?v=kRWYnZ8dGzA

 

Po wysłuchaniu piosenki oraz na podstawie fragmentu programu „Domowe przedszkole”, zastanówcie się proszę i ustalcie wspólnie:

–       O jakiej świątecznej tradycji była mowa?

–       Jak się ona nazywa?/ Na czym polega?

–       W jaki dzień oblewamy się wodą?

Dodatkowo możecie wspólnie ustalić jak ten dzień będzie wyglądał w Waszym domu.

 

  • Zabawy badawcze z wodą

Poprosimy o z gromadzenie:

–      pojemników do wody różnego kształtu, np. wąska, wysoka butelka, szeroka szklana miska, słoik litrowy itp.,

–      szklanki (tyle szklanek ile uzbieraliśmy pojemników na wodę)

–      wodę,

–      lejek,

Rzeczy które będziecie wrzucać  do wody:

–      kamienie (może jakieś są w domu J) papier, korek, wstążki, muszelki, kawałki drewna, klocki, moneta, spinacz, kawałek gąbki, metalowe auto typu „resorak” itp.

–      miska

Dziecko pod nadzorem rodzica napełnia szklanki z wodą tak, by w każdej szklance było jej tyle samo (dziecko musi samo stwierdzić, że w każdej ze szklanek jest tyle samo wody). Następnie nalewają wodę ze szklanek do naczyń o różnym kształcie (1 szklanka do 1 naczynia). Przyglądają się poziomowi wody i opowiadają o tym, co widzą.

Zadajemy pytania, np. Ile szklanek wody jest w tym (wskazuje) naczyniu?; A ile w tym?; Czy we wszystkich naczyniach jest tyle samo wody? Możemy spróbować ustalić wspólnie z dzieckiem dlaczego poziom wody jest w każdym naczyniu inny.

Następnie całą wodę wlewamy do miski (można dolać jeśli jest jej mało). Tym razem dzieci będą odgadywały, które przedmioty zatoną w wodzie, a które nie. Dziecko bierze po jednym przedmiocie i określa, czy  przedmiot utonie, czy nie. Według tych ocen dzielimy zgromadzone przedmioty na dwie grupy (przedmiotów tonących i przedmiotów pływających). Teraz najfajniejsza część zabawy - dzieci sprawdzają swoje przypuszczenia i wrzucają do wody najpierw jedną grupę przedmiotów, później drugą. Jednocześnie obserwują, które z nich toną, a które nie, czy ich przypuszczenia się sprawdziły. Swobodnie wypowiadają się na temat obserwacji. Zadajecie Państwo pytanie: Dlaczego te przedmioty toną, a te nie? Dzieci starają się odpowiedzieć na pytanie.

 

Miłej zabawy!

 

Opracowanie zadań zgodne z podstawą programową wychowania przedszkolnego: Katarzyna Kiljan, Beata Chmielewska na podstawie materiałów dydaktycznych cyklu wydawniczego Plac zabaw WSiP, Czterolatek, pomysłów własnych oraz  materiałów pochodzących ze stron internetowych:

https://www.youtube.com/watch?v=xm93WFJ7bNs

https://vod.tvp.pl/video/domowe-przedszkole,swiateczne-zwyczaje-wielkanoc,43855

https://www.youtube.com/watch?v=kRWYnZ8dGzA

 

 

 

 

Czwartek 9.04.2020r.

Co postawimy na świątecznym stole?

Propozycje do zrealizowania z dzieckiem w domu:

  • Taniec zygzak

Drodzy Rodzice, dzisiejsze zajęcia rozpoczynamy zabawą  ruchową z piosenką. Prosimy, uruchomić link https://www.youtube.com/watch?v=xm93WFJ7bNs z piosenką „Taniec zygzak”. Wspólnie z dzieckiem bawimy się zgodnie z tekstem piosenki, albo wymyślamy własne ruchy. Zabawę można powtórzyć kilka razy .

 

  • Obudziły się pisanki – wiersz

Prosimy przeczytać dziecku wiersz Danuty Gellner, który znajduje się poniżej (można dwa razy):

 

Obudziły się pisanki

Danuta Gellner

 

Obudziły się pisanki
wielkanocnym rankiem
i wołają:
- Patrzcie! Tu na stole
same niespodzianki!

Bazie srebrno – białe
i baranek mały.
Ten baranek
ma talerzyk,
skubie z niego
owies świeży.

A baby pękate
w cukrowych fartuchach
Śmieją się wesoło
od ucha do ucha!!!

Po przeczytaniu wierszyka oraz na podstawie doświadczeń dzieci, zastanówcie się proszę i ustalcie wspólnie:

–       Co na wielkanocnym stole zobaczyły pisanki?

–       Z czym kojarzy Wam się „Świąteczny stół”?

–       Przypomnijcie sobie, jakie jeszcze rzeczy możemy postawić na stole? (np. jakie ozdoby, potrawy, ciasta).

Dodatkowo:

Jeśli macie ochotę, ustalcie czy są już w domu rzeczy, które będą na świątecznym stole. Możecie też  zrobić wspólnie listę rzeczy których brakuje, a powinny pojawić się na święta. Dzieci mogą narysować swoją listę.

 

  • „Wielkanocne memory”

Na zakończenie, proponujemy własnoręcznie wykonane memory:

1. Wycinamy jajka ze sztywnej kartki (kartonu), żeby nie prześwitywały.
2. Rysujemy wzory najlepiej w jednym kolorze, żeby łatwo było je potem dopasować.
3. Przecinamy na połowę
4. Rozkładamy i zabieramy się do grania!

Miłej zabawy!

 

Opracowanie zadań zgodne z podstawą programową wychowania przedszkolnego: Katarzyna Kiljan, Beata Chmielewska na podstawie materiałów dydaktycznych cyklu wydawniczego Plac zabaw WSiP, Czterolatek, pomysłów własnych oraz  materiałów pochodzących ze stron internetowych:

https://www.youtube.com/watch?v=xm93WFJ7bNs

https://przedszkolnepomysly.blogspot.com/

 

 

Środa, 8.04.2020r.

Pisanki, kraszanki, jaja malowane.

Propozycje do zrealizowania z dzieckiem w domu:

 

  • Wielkanocne pisanki

Prosimy obejrzeć razem z dzieckiem fragment programu Domowe przedszkole – Świąteczne zwyczaje (pierwsze 10 min. jest o pisankach), pozostałą część można obejrzeć w innym czasie.

https://vod.tvp.pl/video/domowe-przedszkole,swiateczne-zwyczaje-wielkanoc,43855

Po zakończeniu oglądania proponujemy przeczytać dziecku wierszyk:

 

  • „Wielkanocne pisanki” - wiersz

Wielkanocne pisanki

Dominika Niemiec

 

Czekam na Wielkanoc, na czekoladowe króliczki i kurki.

A! I jeszcze czekam na słodkie mazurki.

A przy tym wszystkim jestem wyjątkowo zadowolona,

bo mama będzie na pewno niezmiernie zdziwiona,

gdy zobaczy przeze mnie samodzielnie przygotowane

pisanki i kraszanki, pięknie malowane.

Są w paski i w kropki, z kwiatkami i jednolite,

wszystkie mają na sobie wzorki znakomite.

Są przepiękne i w koszyczku czekają na święta

Dzięki nim każdy będzie o tradycji pamiętać,

by iść na wybitki*. Wielkanocne, kolorowe jajka zdobywać.

Zadowolona będę jeszcze bardziej, gdy będę w tej grze wygrywać.

 

*wybitki - gra polegająca na toczeniu, np. po stole, pisanek tak, aby się ze sobą zderzyły. Te jajka, które zostały stłuczone, przechodziły na własność osoby, której pisanki pozostały całe.

Po przeczytaniu wierszyka oraz na podstawie obejrzanego fragmentu programu porozmawiajcie proszę z dzieckiem zadając pytania:

–       Jak się czuje dziewczynka, oczekując na Wielkanoc? Jak Ty się czujesz?

–       Co przygotowała na Wielkanoc?

–       Jak wyglądają przygotowane przez dziewczynkę jajka?

–       W jaki sposób można ozdobić jajka? Jak Ty chciałbyś/chciałabyś ozdobić jajka?

–       Gdzie pisanki czekają na święta?

 

  • „Najpierw skłon” – zabawa ruchowa z piosenką.

Teraz możemy przypomnieć dziecku wczorajszą zabawę  ruchową z piosenką. Prosimy, uruchomić  link https://www.youtube.com/watch?v=FZ3pj_ZkldQ z piosenką „Najpierw skłon”. Wspólnie z dzieckiem bawimy się zgodnie z tekstem piosenki, albo wymyślamy własne ruchy. Zabawę można powtórzyć kilka razy .

 

  • „Papierowe jajo” – zabawa plastyczna.

Prosimy o przygotowanie dzieciom kartki papieru(wielkość dowolna) z narysowanym konturem jaja (kontur jaja najlepiej narysować mazakiem, aby ślad przebijał na drugą stronę karki, ewentualnie narysować kontur jaja po obu stronach kartki) Zadaniem dziecka będzie wyklejenie jaja kolorowymi paskami papieru lub dowolnymi kształtami wg własnego pomysłu. Po zakończeniu wyklejania dziecko jajo wycina.  Gotowe prace mogą posłużyć jako wisząca dekoracja, wystarczy doczepić kolorową wstążeczkę lub sznurek.

Podobny pomysł poniżej:

https://dzieciakiwdomu.pl/2014/04/jaja-z-szablonu.html

 

Miłej zabawy!

 

Opracowanie zadań zgodne z podstawą programową wychowania przedszkolnego: Katarzyna Kiljan, Beata Chmielewska na podstawie materiałów dydaktycznych cyklu wydawniczego Plac zabaw WSiP, Czterolatek, pomysłów własnych oraz  materiałów pochodzących ze stron internetowych:

https://vod.tvp.pl/video/domowe-przedszkole,swiateczne-zwyczaje-wielkanoc,43855

https://www.youtube.com/watch?v=FZ3pj_ZkldQ

https://dzieciakiwdomu.pl/2014/04/jaja-z-szablonu.html

 

Wtorek 7.04.2020r.

Jakie są tradycje Świąt Wielkanocnych?

Propozycje do zrealizowania z dzieckiem w domu:

  • „Najpierw skłon” –zabawa ruchowa z piosenką

Prosimy, uruchomić  link https://www.youtube.com/watch?v=FZ3pj_ZkldQ z piosenką „Najpierw skłon”. Wspólnie z dzieckiem bawimy się zgodnie z tekstem piosenki, albo wymyślamy własne ruchy. Zabawę można powtórzyć kilka razy .

  • „Bajeczka wielkanocna”– opowiadanie.

Drodzy Rodzice, zanim przeczytacie opowiadanie wyjaśnijcie dziecku, co to są „wierzbowe kotki”, o jakich „kotkach” będzie mowa w opowiadaniu. Można się wspomóc ilustracjami w książkach, internecie lub filmikiem https://www.youtube.com/watch?v=QCQ6ZCEoNmI Może wierzbowe kotki macie w domu?

Prosimy przeczytać dziecku opowiadanie, które znajduje się poniżej:

Bajeczka wielkanocna

Agnieszka Galica

Wiosenne słońce tak długo łaskotało promykami gałązki wierzby, aż zaspane wierzbowe Kotki zaczęły wychylać się z pączków.

– Jeszcze chwilkę – mruczały wierzbowe Kotki – daj nam jeszcze pospać, dlaczego musimy wstawać?

A słońce suszyło im futerka, czesało grzywki i mówiło:

–           Tak to już jest, że wy musicie być pierwsze, bo za parę dni Wielkanoc, a ja mam jeszcze tyle roboty.

Gdy na gałęziach siedziało już całe stadko puszystych Kotków, Słońce powędrowało dalej. Postukało złotym palcem w skorupkę jajka – puk–puk i przygrzewało mocno.

–           Stuk–stuk – zastukało coś w środku jajka i po chwili z pękniętej skorupki wygramolił się malutki żółty Kurczaczek.

Słońce wysuszyło mu piórka, na głowie uczesało mały czubek i przewiązało czerwoną kokardką.

–           Najwyższy czas – powiedziało – to dopiero byłoby wstyd, gdyby Kurczątko nie zdążyło na Wielkanoc.

Teraz Słońce zaczęło rozglądać się dookoła po łące, przeczesywało promykami świeżą trawę, aż w bruździe pod lasem znalazło śpiącego Zajączka. Złapało go za uszy i wyciągnęło na łąkę.

–           Już czas, Wielkanoc za pasem – odpowiedziało Słońce – a co to by były za święta bez wielkanocnego Zajączka? Popilnuj Kurczaczka, jest jeszcze bardzo malutki, a ja pójdę obudzić jeszcze kogoś.

–           Kogo? Kogo? – dopytywał się Zajączek, kicając po łące.

–           Kogo? Kogo? – popiskiwało Kurczątko, starając się nie zgubić w trawie.

–           Kogo? Kogo? – szumiały rozbudzone wierzbowe Kotki.

A Słońce wędrowało po niebie i rozglądało się dokoła, aż zanurzyło złote ręce w stogu siana i zaczęło z kimś rozmawiać.

– Wstawaj, śpioszku – mówiło – baś, baś, już czas, baś, baś.

A to „coś” odpowiedziało mu głosem dzwoneczka: dzeń–dzeń, dzeń–dzeń.

Zajączek z Kurczątkiem wyciągali z ciekawości szyje, a wierzbowe Kotki pierwsze zobaczyły, że to „coś” ma śliczny biały kożuszek i jest bardzo małe.

– Co to? Co to? – pytał Zajączek.

– Dlaczego tak dzwoni? – piszczał Kurczaczek.

I wtedy Słońce przyprowadziło do nich małego Baranka ze złotym dzwonkiem na szyi.

– To już święta, święta, święta – szumiały wierzbowe Kotki, a Słońce głaskało wszystkich promykami, nucąc taką piosenkę:

W Wielkanocny poranek

dzwoni dzwonkiem Baranek,

A Kurczątko z Zającem

podskakują na łące

. Wielkanocne Kotki,

robiąc miny słodkie,

już wyjrzały z pączka,

siedzą na gałązkach.

Kiedy będzie Wielkanoc?

Wierzbę pytają.

 

  • „Jakie są tradycje Świąt Wielkanocnych?” - rozmowa

Po przeczytaniu opowiadania oraz na podstawie  doświadczeń dziecka wspólnie  ustalacie:

–        Kogo obudziło wiosenne Słonko?

–       Dlaczego Słońce ich obudziło?

 

Podczas rozmowy dotyczącej treści opowiadania, można wykorzystać zagadki:

 

Usiadły na gałązce wierzby kotki, jak na obrazie.

Są szare, puchate, pewnie już wiesz, że to… (bazie)

 

Gdy skorupka jajka pęka, wychodzi z jajeczka.

Wygląda wtedy jak mała, żółciutka kuleczka. (kurczak)

 

Mogą zaszywać się w lesie lub skakać po łące.

Mogą też być czekoladowe to … (zające)

 

Wełniane ma trzewiczki, wełniane rękawiczki. (baranek)

Dodatkowo:

Można powiedzieć dziecku, że z gałązek wierzby z „kotkami” robi się palmy wielkanocne, które święci się na tydzień przed Świętami Wielkanocnymi, w Niedzielę Palmową. (może je robiliście?) Kurczaki, Zajączki, Baranki, to symbole Świąt. Te zwierzęce postacie ozdabiają stół wielkanocny i wkładane są do koszyczka wielkanocnego.. W Wielką Sobotę święcone są wielkanocne koszyczki, które wypełnione są różnymi rodzajami pokarmów.

 

  • „Wielkanocne zwierzątka” – zabawa plastyczna.

Prosimy, żeby wspólnie z dzieckiem przygotować masę solną. Potrzebne będą mąka, sól i letnia woda. Najprostszy przepis:

https://www.haart.pl/2018/03/przepis-na-mase-solna/

 

Po przygotowaniu masy solnej bawimy się nią do woli, gnieciemy, wałkujemy, wyciskamy, robimy dowolne kształty. Możemy spróbować zrobić wielkanocne ozdoby (zając, kurczak, baranek, jajka - pisanki) wg własnego pomysłu lub patentów internetowych J

https://www.projekt-rodzina.pl/wielkanocne-ozdoby-masy-solnej/

Drodzy Rodzice, jutro zaproponujemy pracę plastyczną „Wielkanocne jajo”. Można przygotować białą kartkę papieru, kolorowy papier, klej, nożyczki.

Miłej zabawy!

 

Opracowanie zadań zgodne z podstawą programową wychowania przedszkolnego: Katarzyna Kiljan, Beata Chmielewska na podstawie materiałów dydaktycznych cyklu wydawniczego Plac zabaw WSiP, czterolatek, pomysłów własnych oraz  materiałów pochodzących ze stron internetowych:

https://www.projekt-rodzina.pl/wielkanocne-ozdoby-masy-solnej/

https://www.youtube.com/watch?v=FZ3pj_ZkldQ

https://www.youtube.com/watch?v=QCQ6ZCEoNmI

https://www.haart.pl/2018/03/przepis-na-mase-solna/

 

 

Poniedziałek 6.04.2020r.

Jak przygotowujemy się do świąt Wielkanocnych?

Propozycje do zrealizowania z dzieckiem w domu:

  • „Czy umiesz tak jak ja?” –zabawa z elementami równowagi.

Przypominamy zabawę z zeszłego tygodnia. Prosimy, aby dziecko stanęło w dowolnych miejscu np. na dywanie tak , aby  widziało rodzica i miało możliwość bezpiecznego powtarzania jego ruchu.  Rodzic pokazuje ruch, a dziecko go naśladuje. Np. mówi: Czy umiesz tak jak ja: stać na jednej nodze? narysować stopą jajko na podłodze? podnieść nogę zgiętą w kolanie i klasnąć pod nią? zrobić dwa kroki w przód z zamkniętymi oczami? obrócić się szybko i stanąć na jednej nodze?

  • „Wielkanocny zajączek” – opowiadanie.

Prosimy przeczytać dziecku opowiadanie, które znajduje się poniżej:

Wielkanocny zajączek

Piotr Wilczyński

W sobotę od samego rana przygotowywaliśmy „święconkę”. To taki pleciony koszyczek, w którym jest kawałek chlebka, kiełbaski i są jajka na twardo. Takie zwykłe, do jedzenia, i kolorowe, malowane. Właśnie siedzieliśmy z babcią w kuchni i obieraliśmy cebulę. – Babciu, a do czego nam te łupinki od cebuli? – spytałem.

–           Popatrz, Michałku – babcia włożyła do garnuszka całą garść cebulowych łupinek i nalała wody. – Teraz ugotujemy w tych łupinkach jajka na twardo. Kiedy woda będzie wrzeć, łupiny puszczą sok i zabarwią skorupki na brązowo. Po wystygnięciu takie jajka można ładnie ozdobić. – A jak, babciu, a jak? – byłem bardzo ciekaw. – Trochę cierpliwości – powiedziała babcia.

Jajka się ugotowały. Jak wystygły, babcia wzięła jedno i taką grubą igłą do szycia zaczęła je wydrapywać. – Babciu, a ja tak nie umiem.

–Ty możesz zrobić pisankę. Weź pędzelek i ładnie pomaluj jajko farbkami.

–           Dobrze, babciu. To ja namaluję wyścigówkę i żołnierza – postanowiłem.

–           Ja wiem, że lubisz malować żołnierzy , ale na pisance malujemy kwiaty, bazie, różne szlaczki – zygzaczki. Takie wzorki, które mówią o nowym życiu, o wiośnie i o radości.

–           A co tu napisałaś, babciu?

–           Alleluja, to znaczy „chwalcie Boga”.

Kiedy tylko nasza święconka była gotowa, wziąłem koszyczek i pobiegłem do Miśki, żeby się pochwalić. Misia też miała koszyczek i też był śliczny. A potem poszliśmy do kościoła. Był taki długi stół i stało na nim mnóstwo święconek. Ale nasze były najładniejsze.

–           A tu jest grób Pana Jezusa. – W kąciku była zbudowana z kartonu i szarego papieru jaskinia, a w środku ktoś leżał pod prześcieradłem.

–           To on umarł? – spytała Misia.

–           Tak, ale potem zmartwychwstał.

–           To dlaczego leży tutaj? – zupełnie nie mogłem zrozumieć.

–           Tu prawdziwego Pana Jezusa nie ma. To jest taki symboliczny grób. Żebyśmy wszyscy pamiętali.

–           Aha. Tak jak kartki przypominajki?

–           No, powiedzmy, że trochę tak.

W niedzielę rano usłyszałem na schodach jakiś turkot.

–           Misiek, Miiisiek! Co ci przyniósł zajączek? – Michasia wpadła do mojego pokoju jak bomba. – Bo ja dostałam wózek dla lalki i ubranka – Miśka była uradowana.

–           A co ty dostałeś? – spytała.

–           Mój zajączek włożył mi do koszyczka robota, takiego na baterię. Co chodzi i mówi. – Zajączek chyba siedział w krzakach na podwórku i słyszał, jak kiedyś powiedziałem Bartkowi, że chciałbym takiego robota. Nagle Misia wstała.

–           Dzień dobry – to moja mamusia weszła do pokoju. – Dzień dobry, Michasiu. Wesołego Alleluja – odpowiedziała mama.   – O! Jaki ładny wózek. To od zajączka? – mama uśmiechnęła się do Misi.

–           Tak, proszę pani. I jeszcze ubranka dla mojego bobaska. – Miśka wyciągnęła malutki sweterek i mięciutkie kapciuszki.

–           No, to się zaczęło. Dziewczyny zawsze gadają o ciuchach – westchnąłem.

–           Nie tylko, syneczku. O kosmetykach też – mamusia roześmiała się. – Ja dostałam od zajączka moje ulubione perfumy. Jaki mądry ten zajączek – mama pogłaskała po policzku tatę, który właśnie wszedł.

–           Oj tak, bardzo mądry i ma dobry gust. Ja od niego dostałem bardzo elegancki krawat – tata był jeszcze w piżamie, ale na szyi miał zawiązany nowy krawat i wyglądał bardzo śmiesznie. Tata mówi, że to dobrze, jak ktoś umie się z siebie śmiać. Kocham mojego tatę.

–           No, kochani, ale chyba już czas się ubrać i zasiąść do świątecznego śniadania? – powiedziała mama, wchodząc do łazienki.

–           To ja też już lecę, u mnie też będzie śniadanie – Miśka złapała wózek z ubrankami i już jej nie było.

Na stole stały talerze i szklanki i półmiski, a także waza z zupą. Była wędlinka i jajka. Wszyscy złożyliśmy sobie życzenia. Uściskałem mamusię i powiedziałem jej, że bardzo ją kocham i życzyłem, żeby była zawsze uśmiechnięta. Dziadkowi i babci życzyłem stu lat, a tacie, żeby zawsze się mu się wszystko udawało.

–           Michałku, daj mi swój głęboki talerzyk, dam ci żurku z białą kiełbaską – mama zdjęła pokrywkę z wazy.

–           Nie lubię, nie chcę – skrzywiłem się i zakryłem rękami talerz.

–           Michałku, a czy ty kiedyś jadłeś żurek z białą kiełbaską? – mama popatrzyła na mnie. – Nie, ale nie lubię! Jak w przedszkolu był żurek, to też nie jadłem – upierałem się. Czułem, że się rozpłaczę. Nie chcę żurku i już.

–           Michałku, zrobimy tak. Naleję ci tylko łyżkę, spróbujesz i jak ci nie będzie smakowało, to nie będę cię zmuszała. Dobrze? – spytała mama pojednawczo.

–           Dobrze, ale tylko łyżeczkę. Taką malutką – pokazałem paluszkami. Spróbowałem, i wiecie co? Żurek jest pyszny. I biała kiełbaska też. Ja nie chciałem jej jeść, bo się bałem, że będzie niedobra. A kiedy mama zapytała: – Kto ma ochotę na jajeczko faszerowane, to pierwszy powiedziałem: – Ja poproszę – i też było bardzo dobre. Mniam, mniam. Teraz już wiem, że nie można mówić, że się czegoś nie lubi, tylko najpierw trzeba spróbować.

 

  • Jak przygotowujemy się do Świąt Wielkanocnych ? - rozmowa

Po przeczytaniu opowiadania oraz na podstawie doświadczeń dziecka wspólnie ustalacie, jak wyglądają przygotowania do Świąt Wielkanocnych w waszym domu:

Można zadać pytania:

–       Co to jest „święconka”?

–       Jak wygląda i co do niej wkładamy?

–       Jakie potrawy przygotowujemy na święta?

–       Jakie świąteczne potrawy  lubią jeść/ a jakie nie?/Dlaczego?

–       Co to są pisanki? /palmy/mazurki/baby wielkanocne/

 

  • Wielkanocne sprzątanie – bajka i wspólna zabawa w sprzątanie

Teraz możecie Państwo wspólnie z dzieckiem obejrzeć bajkę pt. Przygody Kota Filemona – wielkanocne sprzątanie.

https://www.youtube.com/watch?v=8jAwhh9U81M

Po obejrzeniu bajki możecie Państwo zaproponować dziecku wspólne sprzątanie w domu.  Porządkowanie zabawek, wycieranie kurzu czy np. mycie podłogi w łatwo dostępnym miejscu.

Drodzy Rodzice, jutro przyda się mąka i sól.

Miłej zabawy!

 

Opracowanie zadań zgodne z podstawą programową wychowania przedszkolnego: Katarzyna Kiljan, Beata Chmielewska na podstawie materiałów dydaktycznych cyklu wydawniczego Plac zabaw WSiP, czterolatek, pomysłów własnych oraz  materiałów pochodzących ze strony internetowej:

https://www.youtube.com/watch?v=8jAwhh9U81M

 

 


 

Cykl tematyczny: ZWIERZĘTA NA WIEJSKIM PODWÓRKU

 

Drodzy Państwo. W tym tygodniu będziemy poznawali życie na wiejskim podwórku. Bardzo prosimy, abyście razem z dzieckiem poszukali w domu książeczek, czasopism, zabawek, puzzli itp. związanych z tą tematyką. Zarówno dziecku jak i Wam dzięki tym przedmiotom będzie łatwiej i przyjemniej bawiąc się uczyć.

 

Piątek 03.04.2020r.

Skąd się bierze ser?

 

Propozycje do zrealizowania z dzieckiem w domu:

  • Czy umiesz tak jak ja – krótka gimnastyka z muzyczną rozgrzewką i elementami równowagi

Prosimy:

-  kliknijcie Państwo w link https://www.youtube.com/watch?v=Zg7pCZOtMXo&fbclid=IwAR3fJAYBsQRyjO0ebVzmLkzswYykppruXshU6ctFf95hoOOfac-Cg9YCb98 i poproście dziecko, żeby wykonywało wszystko zgodnie z usłyszanymi wskazówkami (gdyby dziecko miało problem z wykonywaniem poleceń, prosimy o zademonstrowanie mu określonego ruchu)

-  stańcie naprzeciwko dziecka i poproście, aby dziecko pokazywało taki ruch, jak Wy mówiąc: Czy umiesz tak jak ja: (Państwo pokazujecie kolejne ruchy, a dziecko ma za zadanie je naśladować)

  • stać na jednej nodze?
  • narysować stopą jajko na podłodze?
  • podnieść nogę zgiętą w kolanie i klasnąć pod nią?
  • zrobić dwa kroki w przód z zamkniętymi oczami?
  • obrócić się szybko i stanąć na jednej nodze?

 

  • Co daje nam krowa, a co kura – układanie opowiadania

Prosimy pooglądać z dziećmi książeczki, czasopisma o gospodarstwie wiejskim (jeżeli w domu takich nie ma, prosimy puścić dziecku odcinek Domowego przedszkola klikając w link: https://vod.tvp.pl/video/domowe-przedszkole,co-slychac-na-wsi,45831), a następnie bazując na ilustracjach z książek lub obejrzanego programu razem z dzieckiem spróbować stworzyć  krótką historię:

-                                                     o krowie

Była sobie krowa. Cały dzień pasła się na pastwisku (łące), żuła trawę, odpoczywała. Przyszedł gospodarz i zabrał ją do obory. Tam wydoił krowę. Dzięki temu mamy pyszne mleko.

-                                                     o kurze

Była sobie kura. Przez cały ranek chodziła po podwórku (wybiegu), dziobała ziarenka, gdakała: ko, ko, ko. Później poszła do kurnika, usiadła i zniosła jajko.

 

Uwaga! Tworząc te historyjki możecie Państwo pokazywać konkretne elementy na obrazkach tak, aby to dziecko dopowiadało ich części lub zawieszać głos prowokując dziecko do dopowiedzenia określonej treści).

 

  • Skąd się wzięły te produkty? – zabawa dydaktyczna

Prosimy ułożyć przed dzieckiem kilka produktów pochodzących od zwierząt (takie, jakie Państwo w domu macie) np. mleko, masło, jogurt, ser, itp. nabiał, jajka, czapkę, szalik, rękawiczki lub sweterek z wełny, a następnie:

-       włączcie Państwo dziecku nagranie z odgłosami zwierząt klikając w link https://www.youtube.com/watch?v=3oE8dF4HPAE w taki sposób, aby można było po usłyszeniu danego odgłosu chwilkę z dzieckiem porozmawiać - włączamy pauzę tylko po odgłosach wydawanych przez krowę, kozę, owcę, kurę, a także kota, konia i psa (pozostałe odgłosy dzieci tylko odgadują),

-       po wysłuchaniu każdego odgłosu dziecko odgaduje, czyj to odgłos,

-       jeżeli jest to odgłos wydawany przez kurę, krowę, kozę lub owcę, pytamy:

  • Co daje nam np. krowa (koza, kura)
  • Co można zrobić z mleka krowy lub kozy? (ser, śmietanę, jogurt itp.)
  • Co można zrobić z jajka? (jajecznicę, omlet, kogel – mogel itp.)
  • Co nam daje owca? (wełnę, mleko)
  • Co można zrobić z wełny? (czapki, szaliki, skarpety, rękawiczki, itp.)
  • Czy wiesz, jak się nazywa ser zrobiony z owczego mleka? (oscypek, bundz, bryndza – udzielamy dzieciom odpowiedzi, jeżeli nie wiedzą)

-       jeżeli jest to odgłos wydawany przez kota, psa lub konia, pytamy:

  • Do czego może służyć gospodarzowi kot? (przegania myszy)
  • Do czego może służyć gospodarzowi pies? (broni gospodarstwa, nie wpuszcza obcych)
  • Do czego może służyć gospodarzowi koń? (pomaga w uprawie ziemi, ciągnie wozy, można na nim jeździć)

Uwaga! Dajemy dzieciom czas na zastanowienie się, stosujemy pytania podpowiedzi, ale staramy się sami nie udzielać odpowiedzi bez potrzeby.

 

-       po udzieleniu przez dziecko odpowiedzi na wszystkie pytania poproście je, aby pokazało i jeżeli potrafi, to również nazwało produkty (korzystacie Państwo z tych produktów, które przygotowaliście i pytacie tylko o zwierzęta, od których one pochodzą), które pochodzą:

  • od krowy,
  • od kury,
  • od kozy,
  • od owcy

 

  • Jak się robi ser

Prosimy zapytać dziecko, czy lubi ser, a po jego odpowiedzi (tak lub nie), zaproście je do obejrzenia filmu o tym, jak się go robi i kliknijcie w link: https://www.youtube.com/watch?v=adyD07I9shY.

 

Jeżeli chcecie Państwo sami razem z dzieckiem zrobić biały ser z krowiego mleka, możecie skorzystać z poniższego przepisu (wykonując wszystkie czynności jednocześnie tłumaczymy dziecku, co robimy):

  • Potrzebne będą:

-       1 litr zsiadłego mleka (najlepiej wlać je do dużej miski lub przygotować w takiej misce),

-       ½ litra zagotowanego, bardzo gorącego mleka (nie UHT),

-       ok. 2 łyżeczki śmietanki 30%,

-       sitko,

-       miska na serwatkę.

  • Sposób przygotowania:

-       wlewamy gorące słodkie mleko do miski ze zsiadłym mlekiem i długo mieszamy, aby wystygło – w tym czasie powstaje skrzep z serwatką;

-       przelewamy skrzep z serwatką do sitka tak, aby serwatka spływała do miski,

-       zostawiamy nasz „ser” tak długo, aby cała serwatka spłynęła do miski – wtedy ser będzie gotowy i będziemy mogli go spróbować.

 

Uwaga! Jeżeli chcemy, aby ser nabrał określonego kształtu, musimy włożyć go np. w gazę lub cienką czystą ściereczkę i nadać pożądany kształt, a następnie wystające końce mocno zawinąć (podobnie jak włosy w ręczniku przy robieniu turbana – może nam wtedy jeszcze wypływać z sera serwatka) i zostawić.

Powodzenia J

 

 

W przyszłym tygodniu realizować będziemy cykl tematyczny WIELKANOC

Bardzo prosimy o przygotowanie sobie na poniedziałek:

-                                                     mąkę i sól na masę solną,

-                                                     kolorowy papier,

-                                                     białą kartkę papieru i nożyczki;

 

Opracowanie zadań:

Katarzyna Kiljan, Beata Chmielewska

na podstawie materiałów dydaktycznych cyklu wydawniczego Plac zabaw WSiP, czterolatek,

oraz materiałów pochodzących ze stron:

https://www.youtube.com/watch?v=Zg7pCZOtMXo&fbclid=IwAR3fJAYBsQRyjO0ebVzmLkzswYykppruXshU6ctFf95hoOOfac-Cg9YCb98

https://vod.tvp.pl/video/domowe-przedszkole,co-slychac-na-wsi,45831)

https://www.youtube.com/watch?v=3oE8dF4HPAE

https://www.youtube.com/watch?v=adyD07I9shY

 

Czwartek 02.04.2020r.

Czyje to jajko?

 

Propozycje do zrealizowania z dzieckiem w domu:

 

  • Gdzie jest jajko – zabawa sensoryczna

Prosimy:

- przygotować sobie: ręcznik kuchenny lub mały zwykły; jajko i dwa dowolne inne niewielkie przedmioty, owoce lub warzywa (może być np. jabłko, cytryna, ziemniak, cebula, piłeczka, samochodzik itp.),

- schować te przedmioty pod ręcznik tak, aby dziecko ich nie widziało, a następnie

- poprosić je, aby za pomocą dotyku starało się powiedzieć, co to może być;

- po udzieleniu odpowiedzi, poproście dziecko, żeby delikatnie wyciągnęło ten przedmiot i sprawdziło, czy udało mu się odgadnąć, czego dotykało; (dla urozmaicenia zabawy możecie Państwo odwrócić role i to dziecko schowa przedmioty (dowolnie wybrane), a Państwo będziecie odgadywali).

Po skończonej zabawie poproście Państwo dziecko, aby spróbowało opisać jajko posługując się zmysłami (wzrok, dotyk, węch) zadając pytanie: Jakie jest jajko?

 

  • Czyje to jajko– zabawa dydaktyczna

Prosimy, abyście Państwo razem z dzieckiem poszukali w dostępnych materiałach (książeczki, czasopisma itp.) ilustracji przedstawiających ptaki mieszkające w gospodarstwie wiejskim, a następnie położyli przed dzieckiem jajka, które macie w domu i wskazując na jajko kurze zadali mu następujące pytania:

- Co to jest? (jajko)

- Czy wiesz, jaki ptak zniósł to jajko? (kura)

- Jakie inne ptaki mogą mieszkać w gospodarstwie wiejskim? (kaczki, gęsi, indyki - może dziecko zna też inne ptaki)

- Jak myślisz, czy ptaki te składają takie same jajka? – jeśli przed dzieckiem leżą również inne jajka poza kurzym, może teraz porównać ich wielkość (nie)

  • po udzieleniu przez dziecko odpowiedzi, prosimy (wykorzystując przygotowane materiały – książeczki, jajka) poinformować je o tym, że:
  • jajka indyka i kaczki są podobnej wielkości,
  • są one nieco większe od jaja kurzego, ale mniejsze od jaja gęsi.

-                                                     Czy wiesz, który z ptaków składa największe jajka, a który najmniejsze? – sprawdźcie proszę oglądając Bajkę o jajkach (proszę kliknąć link)

https://www.youtube.com/watch?v=lIWDCkbVQ6A

 

Uwaga!

Jeżeli posiadacie Państwo w domu jajka pochodzące od różnych ptaków (np. strusie, perlicze, kacze, gęsie), to po udzieleniu przez dziecko odpowiedzi na powyższe pytania poproście je o:

- poukładanie jajek od najmniejszego do największego,

- policzenie jajek i podanie wyniku końcowego.

 

  • Robimy pastę jajeczną  - wspólne działanie z dzieckiem

Prosimy przygotować wszystkie produkty i akcesoria potrzebne do przygotowania pasty jajecznej tj. jajka ugotowane na twardo, majonez/masło, pokrojony szczypiorek, cebulkę, sól, pieprz, talerzyki, widelce, pokrojone pieczywo, nóż do smarowania pieczywa, fartuszek kuchenny (jeśli dziecko posiada).

 

Przed wspólnym przygotowaniem pasty jajecznej oczywiście bardzo ważna jest higiena, tak więc to wspólne działanie rozpocznijcie Państwo od dopilnowania, aby dziecko miało dobrze umyte rączki. Przy myciu można nauczyć je krótkiej rymowanki:

 

Nasze ręce są dziś brudne.

Są na nich jakieś plamy trudne.

Woda z mydłem po nich spływa.

Brzydkie plamy szybko zmywa.

 

Po umyciu rąk prosimy założyć dziecku fartuszek (jeśli taki w domu ma).

Teraz przechodzimy do przygotowania pasty jajecznej. Prosimy, aby dziecko:

- usiadło przy stoliku, na którym ma przygotowany talerzyk, ugotowane na twardo obrane ze skorupki jajko lub jajka (jeżeli dziecko potrafi obrać sobie jajko samo, pozwalamy na samodzielność) i widelec,

- za pomocą widelca jak najdokładniej rozgniotło jajko/jajka (proszę pokazać dziecku, jak może to zrobić), możecie Państwo obok robić to samo,

- po rozgnieceniu jajka/jajek zsunęło je widelcem do przygotowanej wcześniej miseczki,

- teraz do rozgniecionego jajka/jajek dodało troszkę majonezu/masła (wg Państwa uznania), pokrojony szczypiorek i łyżką wszystko dokładnie wymieszało,

- następnie z Państwa pomocą doprawiło pastę solą i pieprzem,

- gotową pastę nałożyło łyżeczką na przygotowane kromki chleba i rozsmarowało nożem do smarowania pieczywa, po czym przygotowane kanapki położyło na czysty talerzyk/talerzyki,

-  po skończonej pracy uporządkowało przy Państwa pomocy stół i umyło ręce.

Tak przygotowane kanapki możecie teraz Państwo zjeść razem z dzieckiem przy samodzielnie przez nie (lub wspólnie) nakrytym stole – smacznego!

 

  • Jajko – masaż relaksacyjny

Prosimy przeczytać dziecku ten krótki wierszyk, a następnie poprosić je, aby przed Państwem usiadło. Teraz prosimy czytając wierszyk jednocześnie wykonywać na pleckach i głowie dziecka następujące ruchy:

 

A to co? A to co?  - stukamy palcami od dołu pleców ku górze,

Jajko drogą szło. - stukamy palcami od dołu pleców ku górze,

Napotkało patelnię – robimy dłonią duże koło na głowie i delikatnie stukamy nią  w jej czubek

I udaje jajecznicę – głaszczemy głowę od jej czubka ku dołowi.

 

Po wykonaniu masażyku zaproponujcie Państwo dziecku zamianę ról – może teraz to ono zrobi Wam masażyk? J

 

  • Eksperymenty z jajkiem – dla zainteresowanych

Jeżeli dzieci i Państwo lubicie eksperymentować, zapraszamy do kliknięcia w poniższe linki. Przedstawiają one różne eksperymenty z jajkiem (może zachęcą Was do wspólnego eksperymentowania w domu):

https://vimeo.com/224050224

https://www.mamawdomu.pl/2016/03/eksperymenty-z-jajem-czyli-7-pomyslow-na-doswiadczenia-z-dziecmi.html

 

 

Bardzo prosimy o przygotowanie sobie na jutrzejszy dzień:

-       książeczki, czasopisma, ilustracje przedstawiające kurę, krowę, kozę, owcę, konia, psa, kota (jeżeli takie są w domu)

-       produkty pochodzących od zwierząt (takie, jakie Państwo w domu macie) np. nabiał - mleko, masło, jogurt, ser, itp., jajka, czapkę, szalik, skarpety, rękawiczki lub sweterek z wełny,

-       jeżeli będziecie chcieli Państwo razem z dzieckiem jutro zrobić biały ser, to przygotujcie:

  • 1 litr zsiadłego mleka (najlepiej wlać je do dużej miski lub przygotować w takiej misce),
  • ½ litra zagotowanego, bardzo gorącego mleka (nie UHT),
  • ok. 2 łyżeczki śmietanki 30%,
  • sitko,
  • miska na serwatkę.

 

Opracowanie zadań:

Katarzyna Kiljan, Beata Chmielewska

na podstawie materiałów dydaktycznych cyklu wydawniczego Plac zabaw WSiP, czterolatek,

oraz materiałów pochodzących ze stron:

https://www.youtube.com/watch?v=lIWDCkbVQ6A

https://vimeo.com/224050224

https://www.mamawdomu.pl/2016/03/eksperymenty-z-jajem-czyli-7-pomyslow-na-doswiadczenia-z-dziecmi.html

 

 

 

 

Środa 01.04.2020r.

Podwórkowa orkiestra

Propozycje do zrealizowania z dzieckiem w domu:

 

  • Kim jestem – zabawa dydaktyczna

Opcja I. Prosimy przygotować sobie kilka obrazków ze zwierzętami z gospodarstwa wiejskiego np. krowa, owca, kot, świnka. Siadacie Państwo naprzeciwko dziecka. Między wami są rozłożone obrazki ze zwierzętami w taki sposób, aby dziecko nie widziało, co na nich się znajduje (odwrócone). Dziecko palcem pokazuje na jeden z obrazków, a Państwo dyskretnie patrzycie co jest na obrazku, a następnie (w zależności od możliwości dziecka):

-       dziecko ma zadanie odgadnąć co to jest za zwierzę zadając Państwu pytania, na które odpowiadacie tak lub nie,

-       Państwo podajecie dziecku podpowiedzi w taki sposób, aby potrafiło odgadnąć, jakie zwierzę kryje się na obrazku,

Opcja II. Prosimy, aby na kartce wypisali Państwo sobie kilka nazw zwierząt z gospodarstwa wiejskiego i umieścili przy nich cyfry np. od 1 do 5. Następnie prosicie dziecko, aby podało jakąś liczbę spośród tych, które Państwo umieścili przy nazwach zwierząt i (w zależności od możliwości dziecka):

-       dziecko ma zadanie odgadnąć co to jest za zwierzę zadając Państwu pytania, na które odpowiadacie tak lub nie,

-       Państwo podajecie dziecku podpowiedzi w taki sposób, aby potrafiło odgadnąć, jakie zwierzę kryje się na obrazku

-       Państwo naśladujecie sposób poruszania się, a w ostateczności odgłosy wydawane przez zwierzę.

Przykładowe pytania:

Czy jestem ptakiem? Czy mam rogi? Czy mam cztery nogi? Czy znoszę jajka? Czy mieszkam w oborze? …

Uwaga! Może Państwo wymyślą z dzieckiem inny wariant tej zabawyJ

 

  • Jak robi krowa, jak robi koń? – zabawa słuchowa dźwiękonaśladowcza

Prosimy, aby Państwo kliknęli w link https://www.youtube.com/watch?v=3oE8dF4HPAE – (znajdują się tam odgłosy zwierząt mieszkających w gospodarstwie wiejskim) i kolejno puszczali dzieciom fragment nagrania. Zadaniem dziecka jest odgadnięcie, co ta zwierzę po odgłosach, które wydaje oraz naśladowanie tego odgłosu.

 

  • Kurczaczek – praca plastyczna origami

Prosimy, abyście Państwo kliknęli w link http://www.origami.art.pl/kartki-wielkanocne, tam macie Państwo możliwość zobaczenia, jak ma wyglądać praca, którą wykonywać będzie Państwa dziecko. Dzięki temu wykonanie przez dziecko kurczaczka wg załączonej instrukcji powinno być dużo łatwiejsze. Prosimy, abyście Państwo towarzyszyli dziecku w tym zadaniu

 

Prosimy, aby dziecko

-       odrysowało sobie na żółtej kartce od przygotowanych okrągłych przedmiotów (np. zakrętki od słoików) trzy kółeczka – dwa mniejsze (głowa i skrzydełko) i jedno sporo większe (brzuszek), a następnie wycięło je,

-       jedno małe kółeczko złożyło na pół – to będzie skrzydełko,

-       położyło na drugiej kartce (kolor dowolny) duże kółko (mniej więcej na środku), które będzie brzuszkiem,

-       na górze z prawej lub lewej strony dużego kółka położyło małe kółeczko – głowę kurczaczka -  kółka muszą na siebie lekko zachodzić,

-       jeżeli efekt jest zadowalający (wszystko mieści się na kartce), przykleiło kółka na kartkę – najpierw duże, a potem małe,

-       teraz na środku dużego kółka przykleiło skrzydełko – kółko złożone,

-       a następnie przy pomocy kredek narysowało kurczaczkowi oko, dziobek i nóżki – tak jak potrafi,

-       praca skończona, gratulujemy. Na koniec proszę spytać dziecka, czy wie jaki odgłos wydaje kurczątko

 

Bardzo prosimy o przygotowanie sobie na jutrzejszy dzień:

-       jajka – takie jakie w domu macie – po jednym (jeżeli jest tylko od kury – wystarczy),

-       dostępne w domu artykuły spożywcze do zrobienia pasty jajecznej (ugotowane jajka i wg uznania majonez (masło), szczypiorek lub cebulka, sól, pieprz itp.) oraz widelec, talerzyk, miskę, chleb, nóż do smarowania pieczywa,

 

Opracowanie zadań:

Katarzyna Kiljan, Beata Chmielewska

na podstawie materiałów dydaktycznych cyklu wydawniczego Plac zabaw WSiP, czterolatek,

oraz materiałów pochodzących ze stron:

https://www.youtube.com/watch?v=3oE8dF4HPAE

http://www.origami.art.pl/kartki-wielkanocne

 

 

 

Wtorek 31.03.2020r.

Gdzie mieszkają krowa, koń, świnia, kura?

 

  • Poranek w gospodarstwie – gimnastyka buzi i języka – prosimy, aby Państwo przeczytali dziecku poniższy tekst prosząc dziecko, aby wykonywało podane w tabelce zgodne z treścią ćwiczenia buzi i języka.

 

Można gimnastykę tę wykonywać przy utworze R. Schumanna Marzenie https://www.youtube.com/watch?v=HrBMrTH2Jh4

Opis zabawy:

Na wsi, w gospodarstwie wszyscy wstają bardzo wcześnie, ale najwcześniej budzą się zwierzęta.

 

Dziecko

Jest wcześnie rano. Wszystkie zwierzęta jeszcze śpią.

-                                                     naśladuje odgłosy chrapania

Kury z kogutem śpią w kurniku na grzędzie.

-                                                     dotyka czubkiem języka korony dolnych zębów

Koń w stajni, a krowa w oborze.

-                                                     wypycha prawy, a następnie lewy policzek,

 

Piesek śpi w budzie,

-                                                     wypycha górną wargę

a świnki w chlewiku.

-                                                     wypycha dolną wargę

Pierwszy obudził się kogut,

-                                                     wysuwa do przodu język

rozejrzał się,

-                                                     przesuwa język od prawej do lewej strony

wskoczył na płot i głośno zapiał.

-                                                     naśladuje pianie koguta: KUKURYKU

Obudził się piesek, zaszczekał głośno.

-                                                     naśladuje szczekanie psa: HAU, HAU, HAU

Obiegł całe podwórko wkoło,

-                                                     oblizuje dolną i górną wargę

az się zmęczył i dyszy.

-                                                     wysuwa język na brodę i głośno oddycha

Powoli, przeciągając się wyszedł kotek.

-                                                     wygina w buzi grzbiet języka

Zamiauczał,

-                                                     naśladuje kotka miaucząc: MIAU, MIAU, MIAU

wypił mleko z miseczki.

-                                                     naśladuje picie mleka przez kota

Świnki w chlewiku zakwiczały, potrącając ryjkiem drzwi.

-                                                     naśladuje świnkę kwicząc: KWI, KWI, KWI

Krowa głośno zaryczała,

-                                                     muczy: MUUU, MUUU, MUUU,

a koń zarżał, żeby pokazać, że też już nie śpi.

-                                                     naśladuje glos konia: IHA, IHA, IHA

A my co mówimy rano, kiedy się obudzimy?

-                                                     mówi : Dzień dobry

 

  • Gdzie mieszkają krowa, koń, świnia, kura?

Prosimy o przeczytanie dzieciom kolejno poniższych zagadek. Po udzieleniu przez dziecko odpowiedzi (nazwy mieszkań podane były w filmie z Domowego przedszkola oraz w powyższej gimnastyce buzi i języka, więc możecie sprawdzić Państwo, czy dziecko zapamiętało te informacje, czy jest skupione na zadaniu), prosimy zapytać je, czy wie, jak nazywa się mieszkanie tego zwierzęcia. Po zakończeniu zadania zachęcamy Państwa do wspólnej zabawy z dzieckiem mającej na celu wyszukanie ilustracji w książkach, czasopismach lub Internecie pokazujących zwierzęta hodowane w gospodarstwie, jak i ich domostwa

Czarne, białe i łaciate,

spotkasz je na łące latem,

nikt przed nimi nie ucieka,

dać Ci mogą dużo mleka. (krowa)

 

Grube, różowe, jest ich bez liku.

Małe oczka, krótkie ryjki mają

i zawsze chrum, chrum, chrumkają (świnie)

 

Chodzi po podwórku,
o ziarenka prosi.
Siaduje na grzędzie,
pyszne jajka znosi. (kura)

 

Bywa siwy, gniady, kary,
wozi ludzi i towary.

Kiedy pędzi, galopuje,

powiew wiatru w nozdrzach czuje (koń)

 

  • Kogo mogę spotkać na wsi – opowieść ruchowa

Prosimy przeczytać dziecku poniższy tekst (wolno) prosząc je, aby wykonywało ruchy odpowiednio do słuchanej treści, tak jak potrafi:

 

Jest ranek. Słońce powoli oświetla podwórko. Pierwszy na podwórku pojawił się kogut. Chodzi dumnie, wysoko stawia nogi, rusza głową na boki, nagle głośno pieje: Kukuryku!. Kury z niezadowoleniem kręcą się na grzędach, później jedna za drugą wychodzą z kurnika, gdacząc: ko, ko, ko, ko. Na podwórku robi się coraz weselej. Nareszcie z domu wychodzi gospodarz, jest bardzo wcześnie, dlatego gospodarz przeciąga się i szeroko otwiera buzię, ziewając. Między jego nogami prześlizguje się szara kotka, na pewno pójdzie na pole szukać myszki. Pora zadbać o swoje zwierzęta – myśli gospodarz i mocno stawiając kroki, idzie w stronę stajni, bo tam czekają na niego dwa głodne konie. Gospodarz nalewa im wody i podaje widłami siano – gdy będzie cieplej, wyprowadzi je na dwór. Zadowolone konie wierzgają kopytami i rżą radośnie iha haha, iha haha. Teraz pora wyprowadzić krowy z obory. Gospodarz otwiera ciężkie drzwi . Wita się ze swoimi czterema krowami, przywiązuje im specjalny sznurek – postronek – i trzymając go, wyprowadza krowy z obory. Krowy idą powoli, zatrzymując się co chwilę, mocno machają swoimi ogonami, aby odgonić muchy. Są na miejscu – to ogrodzone pastwisko, tutaj krowy cały dzień będą żuły trawę. Czas wrócić do domu – myśli gospodarz. Wraca, aby zjeść śniadanie. Tak zaczyna się kolejny dzień w gospodarstwie wiejskim.

 

  • Domki dla zwierząt – zabawa konstrukcyjna

Prosimy zachęcić dziecko do zbudowania wybranego mieszkania dla jednego ze zwierząt hodowanych w gospodarstwie z dostępnych materiałów (np. klocków, pudełek itp.). a może dziecko zbuduje całe gospodarstwo?

 

Bardzo prosimy o przygotowanie sobie na jutrzejszy dzień:

-       kilka obrazków ze zwierzętami z gospodarstwa wiejskiego (jeżeli macie Państwo taką możliwość)  np. krowa, owca, kot, świnka. ( np. karty memo, wydruk ilustracji z drukarki, karty do gry w Piotrusia itp.),

-       dwóch okrągłych przedmiotów – małe i sporo większe (np. zakrętki od słoików) do odrysowania,

-       żółtej kartki (np. z bloku, wycinanek), a jeżeli takiej Państwo nie macie poproście dziecko, aby zamalowało farbkami lub pokolorowało kredkami kartkę białą  - na kartce muszą zmieścić się trzy odrysowane kółeczka – dwa małe i jedno duże,

-       nożyczek dla dziecka, ołówka, kredek, kleju.

 

Poniedziałek 30.03.2020r. Jak wygląda wieś?

Propozycje do zrealizowania z dzieckiem w domu:

 

  • Jak wygląda wieś?

Prosimy przeczytać dziecku poniższy wierszyk wprowadzający do zajęć, a następnie kliknąć w link pod tekstem (możecie Państwo puścić dziecku cały odcinek Domowego przedszkola lub tylko fragment z filmem przedstawiającym wieś od 7 do 12 minuty trwania programu)

 

Wiejskie życie (Aleksandra Wojtyła)
Byłoby dziś znakomicie
lepiej poznać wiejskie życie.
Gdzie stodoła, chlew, obórka,
piesek strzeże tam podwórka.
Gdzie panuje gwar i hałas,
wszyscy chcą cos mówić naraz.
Kurka gdacze, kaczka kwacze,
a tam mała Zosia płacze,
że uciekła jej z podwórka
ulubiona biała kurka.
Ścieżka tam prowadzi wąska,
a przy ścieżce stoi gąska,
która bardzo się dziś złości
i gęganiem płoszy gości.
Napuszają się indyki,
że zbyt głośno ryczą byki.
Krowy pasą się na łące,
obok skaczą dwa zające.
Gdzie już od samego rana
słychać głośny bek barana.
Świnki się taplają w błocie,
koza trawę je przy płocie.
W polu słychać śpiew skowronka,
dużo kropek ma biedronka.
Wokół łąka, pola, las,
tam spokojnie mija czas.
Nieopodal płynie rzeka,
szum jej słychać już z daleka.
Więc słuchajcie moi mili,
nie zwlekajcie ani chwili.

Zapraszam Was na wycieczkę,
gdzie wiejskie zwierzęta poznacie troszeczkę.

https://vod.tvp.pl/video/domowe-przedszkole,co-slychac-na-wsi,45831

 

  • Co robi rolnik?

Po obejrzeniu filmu prosimy zadać dziecku pytania:

- Kim jest pan Tomek? (rolnikiem)

- Gdzie mieszka i pracuje pan Tomek? (na wsi, w gospodarstwie)

-  Co rolnik (pan Tomek) robi w swoim gospodarstwie? (hoduje zwierzęta, karmi zwierzęta, doi krowy, uprawia ziemię),

- Jakie zwierzęta mieszkają w gospodarstwie pana Tomka? (kaczki, kury, prosiak, krowy, konie, gołębie)

- Jak się nazywa mała krówka? (cielaczek)

 

Pytanie dodatkowe:

-  Czy znasz inną nazwę gospodarstwa wiejskiego i rolnika? (farma i farmer) – można dziecku powiedzieć, że tak nazywa się gospodarstwo wiejskie w Stanach Zjednoczonych (farma), a ich właściciel, osoba pracująca na farmie to farmer.

  • Zabawa ruchowo – naśladowcza przy piosence Stary Donald farmę miał

Prosimy wysłuchać razem z dzieckiem piosenki Stary Donald farmę miał https://www.youtube.com/watch?v=KITSIpt5GzA i spróbować zachęcić dziecko do zabawy przy piosence:

-       dziecko może naśladować sposób poruszania się poszczególnych zwierząt;

-       dziecko może naśladować dźwięki wydawane przez poszczególne zwierzęta;

-       dziecko może jednocześnie naśladować sposób poruszania się oraz dźwięki wydawane przez zwierzęta;

-       dziecko samodzielnie interpretuje treść piosenki ruchem;

 

  • Zwierzęta starego Donalda – zabawa matematyczna

Prosimy przygotować sobie klocki lub inne przedmioty, które mogą posłużyć do liczenia, a następnie raz jeszcze posłuchać piosenki Stary Donald farmę miał, a po jej wysłuchaniu:

- zapytajcie dziecko, jakie zwierzęta Donald hodował na swojej farmie (krowa, świnka, piesek, kury, gąska, kaczka, owca, kotek)

- poproście je, aby ułożyło tyle klocków (przedmiotów) przed sobą (od strony lewej do prawej), ile różnych zwierząt miał Donald na farmie – tj. gdy dziecko wymienia nazwę zwierzątka, kładzie jeden klocek (przedmiot) przed sobą (od strony lewej do prawej),

- poproście dziecko, żeby policzyło klocki przed sobą (dziecko powinno liczyć klocki jednocześnie je wskazując od strony lewej do prawej) i zapytajcie ile zwierząt miał Donald (wynik liczenia),

- poproście, aby dziecko pokazało klocek pierwszy, a następnie ostatni,

- razem z dzieckiem policzcie klocki używając liczb porządkowych tj. pierwszy, drugi itd.

Uwaga! Jeżeli dziecko ma kłopoty z wykonaniem poleceń, możecie mu Państwo pomóc (podpowiedzieć, naprowadzić), ale nie wykonujcie polecenia za nie.

Bardzo prosimy o przygotowanie sobie na jutrzejszy dzień różnorodnych materiałów, z których dziecko może zbudować domek dla wybranego zwierzątka z gospodarstwa wiejskiego (np. klocki, pudełka itp.)

 

Opracowanie zadań:

Katarzyna Kiljan, Beata Chmielewska

na podstawie materiałów dydaktycznych cyklu wydawniczego Plac zabaw WSiP, czterolatek

oraz materiałów pochodzących ze stron:

https://vod.tvp.pl/video/domowe-przedszkole,co-slychac-na-wsi,45831

https://www.youtube.com/watch?v=KITSIpt5GzA

http://wierszykidladzieci.pl/wojtyla/wiejskie-zycie.php

 

------------------------------------------------------------------------

Cykl tematyczny: Witaj wiosno!

Piątek 27.03.2020r. Wiosenne kwiaty

Propozycje do zrealizowania z dzieckiem w domu:

  • Prosimy o przeczytanie dziecku krótkiego wierszyka

 

Krokusy Danuta Gellnerowa

 

Wybiegły

Krokusy spod śniegu

I zatrzymały się w biegu.

Nad nimi góry wysokie,

A jeszcze wyżej

Obłoki,

A one –

Takie malutkie

Jak krasnoludki.

 

  • Po przeczytaniu wierszyka możecie Państwo:

-                                           zapytać dziecko, czy pamięta, jak wyglądają krokusy (codziennie mijały je na terenie naszego przedszkola), jakie mogą mieć kolory;

-                                           znaleźć ilustracje krokusów w książkach lub internecie,

-                                           poprosić dziecko o podzielenie słowa krokus na sylaby z wyklaskiwaniem ( kro – kus dwa klaśnięcia), możecie tez poprosić o podzielenie na sylaby nazw innych wczesnowiosennych kwiatów np. żonkil, sasanka, zawilec, przebiśnieg, cebulica.

 

  • Wykorzystując dowolny przedmiot (np. zabawka) poproście dziecko żeby położyło go:

-                                           na, pod, obok, za wg instrukcji: połóż np. klocek na krzesełko (stół, stołek…), pod krzesełko itd. (za każdym razem dziecko musi wykonać jedno polecenie, obserwujemy, czy dziecko wykonuje polecenie poprawnie – można zadać także pytania typu: gdzie położyłeś/łaś klocek?)

 

 

Czwartek 26.03.2020r. Zapraszamy do nas ptaszki

 

Propozycje do zrealizowania z dzieckiem w domu:

  • Prosimy przeczytać dzieciom poniższe zagadki:

 

Gdy mówi „coś bym dziś zjadł”,to zwykle szuka żab,

Rozpoznasz go po klekocie. Już wiesz, kto to? Tak! To … (bociek)

 

Dodatkowo: Znajdźcie ilustrację bociana w książce lub internecie. Zaklekocz jak bociek, stań na jednej nodze.

 

Podrzuca innym jajka ptasia mama – szachrajka,

Ma szaro – czarne piórka i kuka – to … (kukułka)

 

Dodatkowo: Znajdźcie ilustrację bociana w książce lub internecie. Zakukaj jak kukułka

 

W piękny fraczek ubrana Nad stawem zatacza kółka.

Lata nisko – deszcz wróży, czarno-biała … (jaskółka)

 

Dodatkowo: Znajdźcie ilustrację bociana w książce lub internecie. Pokręć paluszkiem jak jaskółka kręci kółka (leniwa ósemka)

 

  • Prosimy wyszukać na you tube piosenki Ptak Nijaki (można wpisać: Ptak Nijaki piosenka, pojawi się prawdopodobnie link z piosenką w wykonaniu J. Skubikowskiego), a następnie wysłuchać jej i wspólnie z dzieckiem wymyślić taniec do piosenki lub pobawić się wg poniższej instrukcji:

Ptak Nijaki

sł. i muz. Jacek Skubikowski

Były sobie trzy ptaki: Rudy, Chudy i Nijaki.                      Pokazujemy trzy palce po kolei.

I pragnęły nade wszystko wygrać konkurs tańca disco.      Wykonujemy dowolny ruch w rytm muzyki.

A ten pierwszy, Rudy Ptak, w dyskotece tańczył tak.         j.w.

Tańczył tak, Rudy ptak:                                                       j.w.

Umpa, umpa, lewa noga.                                                      Podskakujemy dwa razy na jednej nodze.

Szyja, skrzydło, dziób, podłoga.                                          Poruszają szyją, rękami.

Dwa podskoki, chwyt pod boki.                                           Podskakujemy dwa razy obunóż, trzymając się za biodra.

Szur, szur, zgubił siedem piór.                                             Szuramy nogami.

Szur, szur, trafił prosto w mur.                                            j.w.

Szur, szur, zgubił siedem piór.                                             j.w.

Szur, szur, trafił prosto w mur.                                            j.w.

 

Były sobie trzy ptaki: Rudy, Chudy i Nijaki.                      Pokazujemy trzy palce po kolei.

I pragnęły nade wszystko wygrać konkurs tańca disco.      Wykonujemy dowolny ruch w rytm muzyki.

A ten drugi, Chudy Ptak, w dyskotece tańczył tak.             j.w.

Tańczył tak, Chudy ptak:                                                     j.w.

Hopla, hopla, nogą prawą.                                                    Dwa razy tupiemy drugą nogą.

Tupu, tupu, żwawo, żwawo.                                                 Tupiemy naprzemiennie obiema nogami o podłogę

Dwa ćwierknięcia, trzy kląsknięcia.                                                Skaczemy obunóż.

Łup, cup, aż mu skakał czub.                                               Wykonujemy nożyce rękami.

Łup, cup, aż połamał dziób.                                                 j.w.

Łup, cup, aż mu skakał czub.                                               j.w.

Łup, cup, aż połamał dziób.                                                 j.w.

 

 

Środa 25.03.2020r.  Jaka jest wiosna

Propozycje do zrealizowania z dzieckiem w domu:

  • Prosimy przeczytać dziecku poniższy wierszyk (najlepiej dwa razy)

 

Czy to już wiosna? Dominika Niemiec

Jeszcze kilka chwil temu,
kilka dni wstecz,
było zimno i plucha.
A dziś... O! – dziwna rzecz...
Spoglądam za okno.
O! Słońce radośnie świeci.
Na taką właśnie pogodę
czekały wszystkie dzieci.
Wychodzę na spacer
i widzę zadziwiony,
że wiosna zaczyna
zielenić drzew korony.
Na grządkach pierwsze kwiatki
nieśmiało wznoszą swe główki.
O! Nawet zauważyłem
wesołe boże krówki. (biedronki)
Słonko swymi promieniami
łaskocze mnie ciepłem po twarzy.
A mnie nieco zdumionemu
wiosna w pełni się marzy.

 

  • Po przeczytaniu wierszyka możecie Państwo sprawdzić, czy dziecko uważnie go słuchało oraz sprawdzić jego aktualną wiedzę nt. oznak nadchodzącej wiosny,  zadając pytania:

-    Na jaką pogodę czekają dzieci?

-    Co widział bohater wierszyka wychodząc na spacer?

-    Co to znaczy być zdziwionym? (pokaż zdziwioną minę)

-    Co ty zauważyłeś/łas już oznaki wiosny? Powiedz jakie?

 

  • W oparciu o wierszyk i rozmowę z dzieckiem proponujemy zachęcić je do wykonania pracy plastycznej „Wiosna” wykorzystując dostępne materiały w domu.

 

 

Opracowanie zadań:

mgr Katarzyna Kiljan, mgr Beata Chmielewska

na podstawie materiałów dydaktycznych cyklu wydawniczego Plac zabaw WSiP, czterolatek

Copyright © 2024. RK Rights Reserved.